Rüya ve Riya Şiiri - Hüseyin Elçi

Nicedir sırtımı sıvazlayan mahir hayat
Yüzüme kösnül öpücükler konduran masum riya
Gençtim; dinlemedim babamın dilinde epriyen öğütleri
İçimde uçarı coşku, hırçındım deli düşlerin koynunda
Başıbozuk sularda bıraktım tenimdeki terleri

Nicedir düş kırıklıkları biriktiren mahsun hayat
Aylak aşklara göz kırpan yoksul yalan
Gençtim; duymadım gözüyaşlı kadınların yakarışlarını
İçimdeki çocuğun sesiyle irkilirken alnım
Tespih taneleri gibi saçılan ömrüm, anılarım

Nicedir gözlerime serzenişte bulunan muzaffer hayat
Maskeli yüzlerine gülümseme iliştiren dostluklar
Gençtim; dinlemedim başımı çarptığım duvarlarda yankılanan sesimi
Sesimdeki kederle yüzleştim; içerledikçe yanlış şarkılara
Aklımın sığınakları darmadağın; zulam hiç olmadı ki

Nicedir herkesin sırtını döndüğü mağlup hayat
Kendi kalesinde kendisini okşayan alıngan hüzün
Gençtim; eksik nedir, yılmak nedir bilmedim
Gözlerimdeki anlam yeter sandım rüyaların yorumuna
Ruhumda yarıklar açarak uzaklaşan sevgili

Nicedir sesimin vadilerinde yolunu yitiren mahsur hayat
Aksak yüreğine yıldızları tutsak eden kadın
Gençtim; bilmedim sesinin yelesinde uçuşan rüzgarı
Sözlerimin üstüne el bastım; derinleşti yara
Diline doladığın türküyle buluştum, ağlaştım

Genç değilim artık, yorgunum dedim:
“Ey rüzgar! yavaş es, çünkü güzel kokuyorsun”

(5 Ocak 2003)