Yazmasam şiirlerimi sana, yazılarımı,
Bıraksam sazımı, sözü,notayı, mızrabı,
Aşığına yaşatmasan artık,bu ızdırabı.
Ah. gelsen de, aydınlatsan dünyamı.
Naz edip gelmiyorsun,kalıyorsun uzaklarda,
Garip gönlüm yanıyor, arıyor sesini,
Senden ayrılışın ilk özleyişindeyim.
Zannetme ki, yalnızlığın yıkacak beni,
Ben bu hasretlerin de biraz ötesindeyim
Kader işsiz mi ne? hep oynuyor benimle,
Kirpiklerinin hapsindeyim,gözlerinin ışıgı yaktı cism-i canımı
Gözlerimden akan yaşlar söndürür nefs ile aşık yangınımı
Gamze okların deler sinemi, yazar makhum müebbet evrakımı.
Kem sözün hazırlar darağacımı, dudakların verir ölüm fermanımı.
Kaşların hilaldir gecelerimde doğar, aydınlatır kalb-i viranımı.
Bir gülüşün, iç çekişin, işvelerin değiştirir bu dünya zamanımı.
Sen sessizliği,sensizliği,hiçliği bilemezsin sevdiğim.
Sen sazdaki,mısradaki gözyaşını silemezsin sevdiğim.
Sen yorgun zamanlardaki özlemi,bilemezsin sevdiğim.
Sen uzaklarda şen,mutlu.ben hep gelişinden umutlu.
seni deliler gibi sevdiğimi,hiç bilemezsin sevdiğim
Güneşler her mevsim,senin güzel mavi gözlerinde
Gözlerin her mevsim,mavi açar garip gönlümde
Nice aşklar,sevdalar hapsetmişsin,mavi gözlerine
Mavi bakışlarının,işveleri huzurlar verir gözlerime
Gülüşlerin mavi olsun,uyuyan sakin denizler gibi
Bu dünya yalan, ölüm ise en büyük gerçek.
Her canlı, zamanı gelince, göçüp gidecek.
Nedir bu hırs, bu nefret, ne zaman sönecek.
Kırma gönülleri hoşnut eyle, budur gerçek.
Maddeyi bırak, manaya bak. gafil! ey gözü pek!
Poyraz esiyor tabiat kuşandı, tertemiz ihramını,
Mevla gönderiyor, her tanesi güzellik harikasını,
Sanki kötülükler kaçmış, çıkarmış kara hırkasını,
Kartanesi tamamlıyor, aldığı emirle, düşüş tavafını.
Kara toprak sakin, sabırda, feyz veriyor beyaz kar.
Nefs sarayını,terk etmedikçe,
Edep köşküne,yerleşmedikçe,
Çirkindeki,güzeli görmedikçe,
Verilen nimete,hamdetmedikçe,
Makbul insan olamazsın.
Gökyüzünde şahin olur, uçar ibret ile gezerim.
Yeryüzünde piyadeyim; nice has güller sezerim.
Mahsunlardır yoldaşım, gönüllerde yüzerim.
Nimeti bulunca dağıtır; olmayınca hamd ederim.
Lodoslar azmış, bu seherde yine sahildeyim.
İstanbul uyanıyor, bense senin derdindeyim.
Gözyaşlarıma karışıyor, yağmurların damlaları,
Bastırıyor hıçkırıklarımı, aç martıların çığlıkları,
Ayağıma dolaşıyor,sıska bir sokak köpekçiği,
Garibin, açlık derdi.Nebilsin karşılıksız sevmeyi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!