Bir ahu özlemiyle, döndüm deli, divaneye,
Gönlümdeki derde, bilirim bulunmaz çare,
Soldu baharlarım, ne gül kaldı ne de lale,
Gönüldeki yaraya, tabibler bulamaz çare.
Hani nerede o hayal olan zeytin gözlerin?
Huzurluyum dalında, dikenlerin hep şifâ,
Ak goncanı kanımla çevirdim kızıl ala,
Aşığım, şakırım, mesudum yapraklarında,
Kalmadı canım, sevinçle düşerim toğrağa…
Kaçabilirim İstanbul dan
Kaçarım mavilikten,yeşil den
Balık tan,deniz den,mehtab dan
Mecburum,senden kaçmak imkansız.
Geceden,gündüzden,güneşten,
Severim her güzeli senin eserin diye
Çirkini yok ki
Severim her kötüyü,başkası için varsa
Bence yok ki
Severim toprağı,bitkiyi,hayvanı,insanı
senden ayrı yok ki
Seher yeli serin esmekte,
Ağaçlar tekbir ile kıyamda,
Yapraklar hışırtı ile rükûda,
Denizler ürpermekte, secdede,
Bad-ı Saba esiyor, âlem namazda.
Samatya’da sabah oluyor…
Gönüldeki hasret tütsüsü, tükensin.
Kem gözler çatlasın,sözler sussun.
Efsunlu cinler, hep yansın, kovulsun.
Bozulsun,bütün kara ayrılık büyüleri,
Kader kalemleri, kavuşmamızı yazsın.
Bize bakıp,sevgi melekleri aşka kansın.
Yokluğun en büyük boşluk, alışamıyorum.
Hayalinden sarhoşum, hasretini içiyorum.
Yakomozlardaki ışık, gözlerini özlüyorum.
Düşlerimde hep sen, kendimden geçiyorum.
Şafak sökecek, kızıllık, ve gün ağırmakta,
Gözyaşlarım derin ırmaklar gibi akıyor.
Duygularım coşmuş, kıyılarına vuruyor.
Bir ışık,umut ver. yürek sızım dinmiyor.
Sensiz olmuyor, mecburum, muhtacım.
Seher yeli eser, gül kokunu bana getirir.
Göz pınarlarımda, sellerim coşmuyor.
Gönlümde hasretin, acılarım dinmiyor.
Şiirlerde özlemin, hep beslenip büyüyor.
Gitmiyorsun, hayaldesin,aşkın ölmüyor.
Mutluluğum mahkum oldu, yorgun yüreğime,
Adını sayıklardı her gece, gözümden akan yaşlar,
O gecelerin biteceği saniyeler, sonsuz bir umman.
Umutlarım gasp edilmiş,derdimden durmuşdu zaman,
Şafaklar sökmüyordu,bu sevdaya dayan yüreğim dayan.
Senin ışık gözlerinde büyütmüştüm, bütün sevgilerimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!