Ömer Yıldız Şiirleri - Şair Ömer Yıldız

Gökten bakınca
Yeryüzüne
Cennet görünüyor
Gözüme...

Yerden bakınca

Değiştir ucu,
Ver renk renk mürekkebi
Söyle yazsın...
Sen...
Dolma kalem.
Ne onursuz yaratıksın...

Farzet ki,
Anan öldü.
Farzet ki,
Baban öldü.
Farzet ki,
Evin de yandı.

Kahrımızı
Neşe yapıp gülerken;
Yiğitliğe vurduk sazın telini...
Emek soframızda
Cümlesi yerken;
Vatan

Ağıtla ümit çıkmaz yarınlara,
Bu hal ne olaki alperenlerim...
Şükür ne bilmez aç karınlara,
İkrah etmek gerek alperenlerim...

Dertlisin anladım renkli camdan,

Şimdilerde biz
Daha
Beş adım ötemize gidemezken…
Nesillerine
Yurt bırakmak için
Kalkıp

İstanbulu
Bilir misin?
Bilirmisin
Nekadar güzel.
Her yanı ayrı
Her yanı başka.

(Bu şiir bu ülke bu millet için şehit olan,gazilik ünvanını alan,bu harbe katılan bütün insanlara adanmıştır.Hepsinin ruhu şad olsun)



Sabaha karşı sahilde
Rüzgarla oynaşıyordu.

Çıkmak
Gök yüzüne,
Bulutlarda dolaşmak.
Yeryüzündeki
İnsanlara,
Kuş misali bakmak...

(Cesareti en iyi
Korkaklar anlatırmış…
En içten dua
Dertliyken
Okunanmış…
Heybende ne varsa