Ne günlerdi?
Ne güzel günlerdi çocukluk yıllarımız.
Yoksulluk
Her anımıza hükmetse de
Zerre kadar fark etmezdik.
Yamalı pantolon,
Aç gözlü düşmanlardan
Korkudan korkmaz olduk
Gönül zindanlarında
Ölümü biz öldürdü
Köpek soylu ürür havlar
Ay
Geceye küsmüş,
Güneşse güne...
Değişmiş herşey
Dünya dönüyor tersine.
Ölüler doğuruyor,
Ulan dünya! ...
Ne obur
Ne aç gözlü şeysin.
Bırak,
Azıcık da bizi
Öbür gezegenler yesin....
Her sabah aynı saatte
Aynı durakta
Aynı otobüsü bekleriz.
Aynı baharı,
Aynı yazı,
Aynı kışı
Davul zurna niye çalar?
Hele çık da bir bak oğul.
Devlet harbe er mi toplar?
Adam,
Adam olmaz,
Adamım demeyle.
Çırak,
Usta olmaz,
Bir demir dövmeyle...
Yar ağlama, ömür devran içinde.
Kim kalmış ki, o da gider sevdiğim…
Bir Allah, birde sen varsın içimde
Hangi zalim unutulur sevdiğim?...
Günahın çok ise sevabım benim.
Yedi veren güller,
Kır çiçekleri,
Zeytin ağaçları kuşatmalı çevreni.
Belediyecilik o kadar gelişmeden,
Baharını solurduk ciğerlerimize.
Hatta bin bir çeşit poleninden
Arılar bal bile yapardı eskiden.
Mahallelerinde,
Mutlaka tarihe sırtını dayamış




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!