Üstüne çıkıp uçuşumu bulutların
Binlerce kez gezişimi dünyayı
Küçücük beynimdeki hayaller
Uykularımdaki rüyalarla
Güzeldi çocukluğum
Korkunç yaratıklar
Ümit bağlamak boşuna kara gözlere
Yalvarmak yada ağlamak yakışmaz erkeğe
Tek başıma yaşasam ne olur derdim kendime
Sensiz yaşamak ölümmüş. bilemedim
Aşık olmam, tatlı laflara kanmam
Sun saki
Sunda içelim yoksulluk meyinden
Sebiyken aşina oldum meylerle
Bedmest olmak gerek bana
Sun saki
Sunki bir hoş olsun alemim
Tutki hiç yaşamadık gençliğimizi
Ele ele tutuşup dolaşmadık başıboş
Ben seni,
Sen beni hiç tanımadık
Serserice doğan güneşin ritmine uyup
Yine batışını beklemedik aydınlığın
Özlemişim dostlarımı
Köprüden abideye uzanan caddeyi
Yazın tozu, kışın çamuruyla mahalleyi
Özlemişim can
Özlemişim, sıcacık, güzel havayı
Yalnızlık dolu geceleri artık terkettim
Yuh çektim karanlığına ıssız gecelerin
Yalnızlığa küsüp hayata döndüm
Şimdi sıra sende, sen ağla
……………sen ağla sevgilim
Hep tersleyip beni, dudak büktün
Kadın alkol gibidir tıpkı,
Koklarsan ayılırsın,
İçersen bayılırsın
Her ikisinide beceremezsen kovulursun.
Mutlumu sandın beni, acılarımı saklayınca
Kanamıyormu sandın yaralarımı, yarama senin sevdanı sarınca.
Bedbaht olmadığımı sanma, sana sevgi dolu şiirler yazınca.
eğer mümkün olsaydı gecelere sığdıramadığım acılarımın,
beni uykusuz bırakan özlemlerimin,
ve beni sensiz koyan törelerin yarattığı bütün geceleri aşk zayiatı sayardım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!