Bir demli çaydı içtiğim
Buram buram kokan
Karşımda sen
Bana sevgiyle bakan
Mest eden bakışlarınmı
Yoksa çaymıydı sen kokan
Eğer çok derin vede dermansız görünüyorsa yaran,
Bilki en yakınındakilerdir seni arkandan vuran.
İster inkar etsin, isterse dursun el pençe divan,
Ne yemin gerektirir, ne incil, ne tevrat nede kur"an
Ruj lekesi ile kan lekesi arasında neki.
Biri dudağını kanatır, öperken
Öteki yüreğini kanatır
Terk edip giderken.
Sen gidince odam beni ayıpladı
Birden soğudu duvarlar nemlendi
Sen gidince gülümsemeler kayboldu
Deniz köpürdü kükredi sen gidince
Bir ötübüs durağında bıraktın beni
Giden sen değil bendim
Az alkol aldım
Birazda sevgi
Sen varsın
El ele yürüyorum
Ben kendimde değil
Kendimi bedeninde görüyorum
Ne gülümsemelerim var,yüreğine asabileceğim
Nede umutlarım var, bakışlarında saklayabileceğim.
Bu kadar mahsun, bu kadar yalnızdır sevmelerim.
Bin demli çaya bedeldir bir gülüşün
Sevdanın sabrıyla demlenmişse
Miski amber kokar dumanı
Her anı özleminle yanıp gelmişse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!