Düğümlenmiş kapkara
Üstümüzde bulutlar
Tekerlekli akrepler
Gökte zehir saçmakta
Şu köstebek füzeler
Göğe delik açmakta
Yüreğimde bir fidan ol,
Güneş konsun yaprağına.
Yıldız, yıldız ışıyacak,
Gül ekilsin toprağına.
Bulutların uçan halı,
Neden denizler resimlerdeki gibi mavi değil?
Neden yeşil değil, çimenler?
Neden aşınmış toprağın yüzü?
Neden bulanıp durur nehirler?
Neden ıssız kalmış köylerimiz?
Neden betonlaşmış şehirler?
Şekere, şerbete, kattım sevgiyi,
Atomdan fezaya attım sevgiyi.
Gönül külhanına kalp ocağına,
Alev alsın diye, çattım sevgiyi.
Buharlaş yüreğimden,
Tertemiz göklere,
Rahmet Bulutu ol,
Yağ,
Çatlamış topraktan yüreklere,
Kaldır düşeni,
Esen bir rüzgar izi kaldı sokakta,
Hatıralar içinde, beyaz bir nokta.
Kıvrım, kıvrım bir yoldan inivermiştim,
Elimde bir deste sümbül dermiştim.
BEYAZ BİR GÜL GİBİSİN.
Beyaz bir gül gibisin,
Beyaz saçlarınla,
Hüznün çekilmiş kılıcı
Çatık kaşların,
Güneş sarp dağlardan doğardı üzerimize
Derin vadilerden eserdi yüzümüze seher yeli,
Yeşil bayırdaki pınarın suyuyla ıslanırdı,
Rahmetli babamın şefkat yüklü abdestli eli.
Anamızın tatlı dili alırdı yorgunluğumuzu,
Bu gün aşurâ,
Figan günüdür.
Kanıyor yara,
Derman günüdür.
İşte Kerbela,
Yanardağların eteğinde,
Okyanusa bitişik,
Rüzgarlarla denize atılırken,
Dalgalarla karaya vuruyorum,
Atıyor kalbim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!