Bir tutam yalnızlık işte !
Sorma gitsin,
Sen yoksun diye
dünyanın sonu gelecek değilya,
Hem sen bakma bana ,
uykusuzluğum sensizlikten değil,
Deli derler adama hani?
Derler de bilmezler ki ,
Kafada kaç boş bırakılmış soru vardır,
Hiç birini de cavaplayamamışsındır üstelik,
Hemde istediğin sorudan
Başlayabileceğini bildiğin halde.
Eskiden olsa şu yağan sağnak yağmurun altına
atardım kendimi
ve temizlerdim
kafamı kurcalayan bütün kirlenmişlerimi,
senden kalan küllerimi,
yok olası dünlerimi,
Eee yastığa koyduk kafayı bakalım,
Şimdi sen uykuya gidemiyorsan bekle ki o gelsin. İşin yok gece boyu telefonla bütün sosyal medyayı alt üst et .
acaba eskiden telefonumuz yokken, nasıl beklerdik uykuyu biraz hatırlamaya çalışalım bakalım...
Yer yatağında büyüdüm ben
bir uykusu olurdu ki sormayın,
birde soba kenarıydı ki değmeyin keyfime,
Uzaktan izliyorum artık bütün insanları,
Anlamsız gülüşmeleri kahkahaları,
Her şey yolunda gibi görünürken,
Ansızın çıkan küfür kıyamet kavgaları,
Ne acı ki kimse kimseye denk düşmüyor,
İsterdim ki !
Memleketim güzel insanlarla dolsun taşsın,
Kötü insanlar bizimle bir bir vedalaşsın.
İti, uğursuzu çakalı bitmez bitmeye de
onlar bizden biraz ötelerde oynaşsın,
Kaç sevdanın hüznüne şahit oldu saatler,
Kaç uykun bölündü orta yerinden?
Kaç gecenin hatırı kaldı hüzzam kokan satırlarda,
Saymadın hiç,
Tutmadın hesabını,
Sadece saçındaki aklar
Asla uzak olmadık sona,
Bunu bilerek çıkmadık mı yola,
Yol ne yana bakar, sen ne yana,
Neyine güveniyorsun hayrola,
Varlığın temelinde biz bir hiçtik,
Çok yakındı, uzak sanılan o gerçek,
Oysa bir nefes kadar yakındı sana,
Ne vardı bir adım ötede kabullenecek,
Nasıl da güvendin sende emanet cana.
Kader kısmet dedin kendini avuttun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!