Elimi tutmalısın derken
Kalbimi bile bıraktın
Gül bahçemin güllerini
Bil ki susuz bıraktın
Yakardın gülleri tuzun ile
Güneşten önce uyandırdı beni sancılı düş
Bu kadar mı yıkardı evimi gözden düşüş
Tez karardı günüm söndü kandiller
Yeni günü beklerim çünkü yok düne dönüş
Pişmanlık dolu ucu bucağı bu sevdanın
Seni düşünmek elim mide ağrısı
İçimde her an yokluğunun derin sancısı
Kulak ardında sesinin narin yankısı
Bilmem geçer mi sensiz bende sen sanrısı
Duygularım kırman değil anlaman için
Atma beni aşk yangınına
Aşk kuruttu beni yanarım
Etme ağır sözler bu aşka
Çekemem sineye, kırılırım
Soldurma gülü küser
Coğrafyamda durmaz akar kan
Kuştan çok metal havalarda
Bu savaşlar pek bir arsız
Silahlar çekilmiş kadına, çocuğa
Kaderi midir bu, coğrafyamın?
Yıkılmışım ben
Kaldırımlarda uzanıyorum
Sonu gelmez geceye
Selam yolluyorum
Bitmişim artık
Gözlerim açılmıyor
Farklı farklı herkesin beklentisi hayattan
Kimi mal umar, kimi huzur mevladan
Benim tek beklentim sendin sadece
Vazgeçtim ben günlük heves hevadan
Aşk göreceli imiş der kişi kâmil
Yetmiyor bahçemi doldurmaya
Bendeki güller yetmiyor
Sensiz kaldığım zamanlar
Saatler geçmek bilmiyor
Umulmamış bir sondayım
Kalp ağrısı lazım, derin tefekkür
Varsa kağıt, kaleme doyamam
Can istese de ve yahut canan
Ben ısmarlama şiir yazamam
Bir göl lazım ve bir de kayık
Gece yarıları yarım kaldı uykularım
Her göz kapayışta peşimde kaygılarım
Sana açık duyular kapansa da algılarım
Bu kalp seni arzular tükense de umutlarım
Görünmez uçurum dibinedir seyrim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!