Kimse sevmez seni karşılıksız
Neden sevsin? El kızı anan değil
Aşığım lafıyla bakmaz sana kimse
Yine de sev sen, aşk yalan değil
Emek verenindir aşk, sürünenin
Şiirlerimi besteler miyim?
İnan aklımda değil
Sen olmadıkça eksik nota defterim
Arabeskedir meyil
Kandilimiz sönse de
Kayıp değil umutlar
Sadece bir karanlık
İçinde hapsoldular
Gözlerimizse alışır
Yaşıyorum yalnızlığını uyanmış olmanın
Beklesem başka kim uyanır hesabındayım
Işıkları yaksam kızar mı uyuyanlar?
Ağrır mı gözlerim beklenen süreye nazar?
Bilmek ne büyük dertmiş dedim kendime
Aşk kapımı çalıp kaçan
Ufak bir çocuk afacan
Aşk komşu bahçede
Meyvelermiş olgunlaşan
Aşk, çıktığım ilk yolculuk
Güzel sözlere suskun kalan
Sen, annem ve mogan
Güneş ışığını yüzüme yansıtan
Sen, ay ve mogan
Sen anahtarı mutluluk ve huzurun
Sen suyu çölde kalmış bir yolcunun
Bıraktım nafile kürek çekmeyi
Artık sadece sığ denizlerdeyim
Terkettim laf ile bizi hiç etmeyi
Artık sadece latif sözlerdeyim
Umursamam akıntıya kapılanı
Karanlık kefen gibi
Sarıyorken çevremi
Elimde bir kandil
Koşuyorum
Karanlıkla yarışıyorum
Ufak bir ışık demeti ile
Sormamayı öğrenmelisin cevabını soruların
Ki bazısı üzecektir öylece duyulanların
Ve kanmamaya atılan teselli niyetiyle
Düşünüldüğü önceden belli olan mesajların
Bağlısın bir kazığa gevşetemezsin sen ipi
Kurtarılacak elbet namahrem ellerden
Mabedlemiz ve nesillerimiz bizlerin
Yıkılacak, göreceğiz, bu habis düzen
Farkedince ecdaddan yadigar izleri
Bir baş kaldırışın arzı titretmesiyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!