Ömer Duru Şiirleri - Şair Ömer Duru

Rehber oldun yoluma, aylayı verende
Nur aradım özünde âlemi görende
Ne geldiyse bu başa elimle örende
Derdi dağ olup ömrü sardı gördün mü

Şerbet içip mey dolar ise zehir tadanda

Bugüne kadar bir saksıda yaşayıp
Kapanıp içine üçe beşe katlanarak
Sanki kafesini yırtıp parçalayarak
Yüreğini söküp biçti bıçaklayarak
Ağlamanın faydası yoktu sızlayarak

Uzun gecelerin sabahında ...
uykusuz kaldık, gözlerde can kalmadı
Hayatın tadını anlamadık ...
bağlandık, ayıldık, almadık
Ellerimizin yetişmediği yerler vardı,
Duada andık,

Bilinçaltı Denemesi

Boncuk ve Çocukluk

Yıllar önce bahçeli evimiz, yaşardık
Çocuktuk, haylazdık biraz hızlı koşardık,

Hüzün gecelerinin boş verişleri arasındayım,
Batacak gemilerin acısı geçiyor önümden,

Gece düşlerimin yanında,
geçişler sebepsiz sövüşler sebepsiz.
Umursamaz tınılarım başlar kanımda

...
Bu aşk şiiridir.
Uzun olur, yakıcıdır akılda kalır,
Elindeki mala benzemez akıcıdır
Kullanıp attığına sayma bacıdır
Geçmez olur aklımdan anlatılanlar

Yağmur duası mı ettin gözlerime

Ne zaman ağlak kalsa müjganımla
Nisan yağmurlarından kalma gri bulutlar üşüşür yarama.

Ayaz gecelerde kaldım.

İmkansız aşkın kapısını çaldım
Gönül hırsızından esbabı aldım
(11 hece)


der-hast ile geldim dergâhın içün

Acıya aşk, mutluluğa mavi derdin
Kendinden iz bırakma, toplan
Bütün maviliğini al, şevksiz bırak
Madem gidiyorsun kalmasın derdin

Susardık güneşle oynaşırken
Oyunlarında gizemlerin gizlisi idin
En canlısından basmalar üstünde
Masmavi denizler gibiydi benzin

Hıçkırık gibi ağlarken susardın