Ömer Altıntaş 4 Şiirleri - Şair Ömer Alt ...

Kötü şair benim...
Her şeye rağmen büküyor belimi kahpe felek.
Annen baban varsa hala güzel hayat.
Alışırsın sadece...
Gözyaşlarında kurur acılarınla benleştiğin an.
Misal, milyonlarca seste de uyuya bilirsin uykusuzluğun verdiği o acıyla...

Ancak zalimler ölünce güzelleşir bu dünya.
Tarihin en kötü günüdür bir çocuğun öldüğü gün...
Sahi, hangi dize de öldü insanlık?
Hangi kitapta yazıyordu bu?
Hangi din, hangi ırk?
Varmıydı çocuklara sıkmaktan daha büyük bir alçaklık..

3.10
Çay molası
Çay bardağını karıştırken
İnşaatın yanında bulunan kahvede
Yan masada oturan yaşlı bir amca demişti bunu.
"Bir durgunluk var"

Senmişsin bana sessizliği öğreten.

Akşamları büyür çocuklar
Sığınak battaniyeler ve yastıklar
Akşamları
Uyku, hayallere giden yollarda bir radar
Akşamları daha bir korkar çocuklar
Z harfi kadar yalnız

İnanmıyorlar bana çünkü doğru söylüyorum
Çünkü bir şeyleri hala dert edindiğim için
Kemikleri sızlatan o seslerin ahengi de varmış meğer
Yazık ki
Acaba bugün hangi ananın yüreği yanacak diye açarım televizyonu
Ana haberleri kanla süsleyen bir devletin suçu kimin omuzlarında

Acılara bir hedef olarak gösterildi benim gövdem
Bir vakit yok
Mutluluk adımı anacak
Gövdem
Yaşamak ve dünya ile kardeş payı
Bir umut yok

Dünyadan sıyrılıyor çocuklar
Çiçeklerin kanadığı anlaşılıyor şehrin ayak izlerinden
Kırlarımda çakal sesleri
Kasvet mahsul veriyor
Üzünç tarlalarında bayındır olan yüreğimde

Bir otobüs götürüyor beni oradan.
O zalimlerin, şerefsizlerin o güzel yerlerden bolca ışık ve renkler.
İhtişam şatafat.
İstanbul yani.
Şu koltuk şu otobüs kaç şair ile yolculuk yapmıştır kim bilir.
Gariban öksüz bir şair

Ve sen
benim yanımda soluyan bir gül bahçesi gibi
Sen ki şairde tasvir, imge
Sen ki
Abdestsiz okunmaması gereken bir kitap gibi