Ölüyor Beklemekte Olan

Baharlar renklerini küsmüş sana
Küsmese mor yoncalar saçardı kapına
Küsmese şayet
Yapraklarını savururdu yüzüne
Yağmurlarla yıkardı ruhunu
Ve okşardı başını rüzgarlarıyla
Gözlerinde parlardı sabah güneşi
Çiçekler de dallarıyla sarardı kalbini
Ama şimdi baharlar bile renklerini küsmüş sana

Sen iyi biri olsaydın veyahut ben olsaydım
O vakit ağlamazdı çocuklar ve ölmezdi kadınlar
Şayet olsaydık iyi kimseler
Eksilmezdi bahçemden birbir çiçekler
Ama şimdi böyle
Pencereler dahi güneşe sırtını döner
Ve güller bile
Güller kokularını bizden esirger
Sen iyi biri olsaydın veyahut ben olsaydım
Nasıl boyasındı gözümüzü plastik çiçekler

Olabilseydik yahut kalabilseydik iyi
Belki o zaman ölüler bile dirilirdi
Yahut hiç ölmezdi birileri
Böyle soluk beniziyle günümüzü karartmazdı gökyüzü
Moru kızıla karışırdı,renkleri birbiriyle yarışırdı
Belki ısınırdı içimiz bir çocuğun gamzesiyle
Yahut gözlerinde sevincin ezgisiyle

O vakit yüreğimize gökkuşağı değerdi
Dünyaya gökten binbir melek yağardı
Bir mevsim değil her mevsim çiçek açardı
Değil birbirine korku insanlar
İnsanlar birbirine gülücükler saçardı
Şayet sen,ben,biz iyi insanlar olsaydık
İşte o vakit bazıları daha çok yaşardı

Lakin şu an
Korkuyorum,çünkü aramızda doğacak katiller var
Korkuyorum çünkü bazılarımız ölümüne suskunlar,
Ölümüne alışmış,ÖLÜME alışmış
Ve bugün pencereden izlediğim insanlar
Korkuyorum belki de yarın beni aynada karşılarlar

Bu saatten sonra desem ki değişir mi bir şeyler
Ve siz de deseniz ki bekle düzelecekler...
Oysa biliyorum,çok da eminim
Oysa ölüyor beklemekte olan
Oysa öldürülüyor beklemekte olan
Yine de desem ki bir gün acaba
Ve deseniz ki bir gün mutlaka
Bir ümit,yine de inanmak isterim
Yalan da olsa o günün geleceği
Bir ümit,yine de beklemek isterim