Durmuş da ne olmuş duyarsızca,
güneş de ansızın solmuş hoyratça.
Anlatmayın artık şu hayatı, kısık
gözlerde seyreden katarları.
Dursa ne olurmuş, diner mi
tükenmez çığlıkları.
Tam ortasından bölünen canlar,
bir öykü anlatır kimse dinlemez,
duysa anlamaz. Israrla dile gelen,
havada kalan, bir yaralı yüreğe
yıkar bunları.
Biraz insaf, bu kadar yüklenmek
insanlara, durur durmaz anlatırım,
dinleyen olursa.
12/07/2011
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 12.7.2011 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!