Yel savurur da varlığı, kendine bağlar,
yardımsız, ordan oraya, sonra bir
çağrı gibi, aydınlık oyunları tekrar.
Dönüş kadar gizemli, kayıp vatanın
sınırları belirir, öksüz çırpınışlar,
katmerli bir aralık sunar.
Git istersen, ama, kimse bilmez,
sorsan ziyan, kendine kapanır
gülüşler, bir şeyler söyle gene de,
bitsin serzenişler.
07/02/2013
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 7.2.2013 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!