Ankara’da ekimin son günleri
Sol dizimde, sol yanımda,
İnceden naif bir ağrı sızı.
Beklemek zor, demir kapılarda.
Meşhur bu diyarın ayazı, kışı,
Neylersin, yaşayıp göreceğim.
Her mevsim ayrı bir renk,
Yüreğime kefen giydireceğim.
Varsın dövsün yüzümü,
Ne çıkar, üşüyen ellerim olsun.
Sokarım ceplerime,
Kurusun ağzım, yüzüm kurusun.
Ya kalbim, kalbim üşürse,
Hangi gönle koyarım onu?
Yol yorgun, yolcu yorgun,
Ha kör kurşun, ha son kurşun.
Beyaza boyadım ölüm kokusunu.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Yolun sonunda yorgun bir kalp varsa, her adım bir sonbahar gibi solur."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!