Ölüm Şiiri - Özgür Bebek

Ömrüm, bir buz misali erir taze elimde
O su akacak bir gün, buruşmuş bedenimde

Kader sayfamda elbet bir nokta belirecek
Azrail’i gören ruhum, korkudan delirecek

Kim götürecek acep mezara tabutumu
Hangi musalla taşır benim ölüm kutumu

Alıp kazma küreği, bir mezar kazacaklar
Bir dua edip bana son bir kez bakacaklar

Adımı okuyunca, soğuk mezar taşımda
O an fark edeceğim, ne dertler var başımda

Artık bekleyeceğim bende hesap gününü
Melekler anlatacak kıyametin ün’ünü

Yarabbi merhamet et sen bu aciz kuluna
Bu can kurban sana ve sevgili Resuluna…

Özgür Bebek
Sakarya 2007