En Sevdiğim... Şiiri - Özgür Bebek

En sevdiğim, bir dağıt da düşlerinin üzerindeki sisleri göreyim sendeki beni.
Bakayım terazindeki değerime, bendekini sorma ölçemedi seni aptal terazi ve artık bozuldu.
Kime ne değer vereceğini bilemez oldu.
Biliyor musun içimdeki yalnızlıklar hep mutlu sayende, bir an bile tek değiller.
Filozof düşkünlüğünde, naftalin kokulu senli zamanlarım var benim.
Bir hücredeyim, anahtarının nurlu yollarda bir zamanlar ümitler ekilen ve ekildikten sonra kaderin etrafına mayınlar döşediği en ümitsiz fidanda olan.
Ne olur sensizliğe pusatlandığım bir vakit gökten 3 damla nur düşse avuçlarıma varlığının sihrini yaşasam, ışığına kanatlansam atmosferine kabul eder misin beni.
Sen tarifi imkânsız hislerimin sessiz çığlığı, sen bu acının tadısın yar...

Özgür Bebek
iskenderun 2005