Ölüm Şiiri - Abdullah Çankal

Ölmek, kimilerine göre yok olmak.
Bizce soğuk bir bardak şerbet içmek.
Anne ağlama ne olur yeter artık.
Yarın iftar O'nunla, ne diyorsun Anne.

Babam, vakur adam vesselam.
Ölüm onu da ağlatıyorsa...
Korkmak mı lazım diyorsun.
Yoksa önünde eğilip saygı duymak mı?

Küçükken ölenlerin nereye gittiğini
Nasıl olup da ayrıldıklarını merak ederdim.
Artık hiç kuşkum yok Anne.
Biliyorum ki ölüm senin kucağın gibi anne.

Babama şunu söyle anne:
Ölüm bana çok kolay geliyor.
Ki o koca adama ne oluyor.
Babam bildiğim gibi olsun anne

Hep ölülerin yüzü soğuk olur.
Öyle değilim he mi anne
Zannım o ki hâlâ sımsıcağım
Al anne beni kucağına soğumayayım

Ne oluyor Anne ne diyorlar.
...
...
Âmin anne şefaat de etsinler.