Ne kadar yaşarsan yaşa
Ölüm gelir bir gün başa
Konacaktır ceset taşa
Ölüm gelir bir gün başa
Ağız tadı olsun neşe
Dayanılmaz karakışa
Nefsimiz doymaz ateşe
Ölüm gelir bir gün başa
Kefenine sarılırsın
Bir tabuta konulursun
Mezar açar gömülürsün
Ölüm gelir bir gün başa
Gidenler hiç geri gelmez
Dostların yanında kalmaz
Mezarda kimseler olmaz
Ölüm gelir bir gün başa
Çobanoğlu biter yaşın
Güzel amel dolsun başın
Dikilir bir mezar taşın
Ölüm gelir bir gün başa
(12.08.1999)
Şevki ÇobanoğluKayıt Tarihi : 25.9.2006 09:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şevki Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/25/olum-372.jpg)
-0-
Ölüm
Uğramadan sana, geçsem uzaktan;
Yine de peşimden gelirsin ölüm.
Kurtulsam da hergün onca tuzaktan,
Vakti gelir bir gün bulursun ölüm.
Söyler misin bana; sen nerde yoksun?
Nefsimin üstünde bir ağır yüksün.
İsyanım olamaz çünkü sen haksın.
İçimden ne geçer bilirsin ölüm
Ne adım bilirsin ne de sanımı
Anamı, babamı, hem de canımı…
İkide bir bomboş koyup yanımı
Bir gün sen de yalnız kalırsın ölüm.
Nice hükümdarı af mı eyledin?
Zenginmiş, fakirmiş, kimi eledin?
Sen ezelden beri her an böyleydin,
Ayrı gayrı bilmez, alırsın ölüm.
(2009/8/Konya)
Tayyar Yıldırım
TÜM YORUMLAR (1)