Şimdi hangi yaşama sevinciyle coşan.
Bir yüreğin gırtlağına,
Çökmüşsün ölüm.
Nerdesin ölüm.
Gel bana.
Çok yalnızım, gel bana.
Şöyle usuldan sarıl bana.
Al, götür beni.
Cennetin yada cehennemin fark etmez.
Yeter ki son bulsun,
Şu an
Şu yalnızlığım.
Saplanıp kaldım işte.
Ve adaletsizce olsa da
Korkanca olsa da.
Kabüllenmesem de.
Al götür beni ölüm.
Hiç arzulamamıştım Seni
Ve istemezdim de.
Ama sana muhtaçmışım gibi geliyor.
Bu an
Bu gün ölüm.
Hakan.. 05/06/2003 /çatalca
Hakan TütKayıt Tarihi : 28.6.2006 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölüm her insanı bazı anlarında iyice yakın hisseder belkide bir isyandır yaşama, belkide bir kurtuluş anı gibidir. ha erken ha kendiliğinden. Ama her kesi ara sıra yoklar bu düşünce. hakan.
![Hakan Tüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/28/olum-338.jpg)
Bir yüreğin gırtlağına,
Çökmüşsün ölüm...' çok güçlü hocam...tebrikler...
şiirin çok etkili,tüyler ürpertiyor...yalnızlığın verdiği acıyla ölüme davet çıkartmak hayli hazırlıklı birine has olsa gerek...cesur bir giriş...umarım sonradan yanılmışsınızdır...'cennetin yada cehennemin farketmez' derken umarım anlık bir hüzündü deyip bir kez daha düşünmüşsünüzdür...tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)