Etrafı ateş sarmışsa artık kaçmak neye yarar,
Hem bu yangını da ancak kül olmak söndürür.
Belki çoktan yaşadık yaşayacağımız kadar,
Zaten insanı ecel değil unutulmak öldürür.
Aslında aynı yolun yolcusuyuz ikimiz de,
İkimiz de hüznü mutluluktan çok tatmışız.
Sonu hüzün olmuş bir sevda var içimizde,
Herkes bırakıp gitmiş biz öylece kalmışız.
Kayıt Tarihi : 12.8.2020 14:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
05.03.2003
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!