Güz Çiçeği Şiiri - İbrahim Galip

Ben artık günbegün ölmekteyim Beriâ,
Fakat sen çoktan öldürdün beni hatıranda,
Yazmak istedim yine en azından son defa,
Çünkü çıkmıyorsun karşıma hiç olmadık bir anda.

Umuda dair ne varsa tükettim bitti zamanla,
Bir mucize olmasını da beklemiyorum artık,
Aklımdan da silemedim sana dair ne varsa,
Mutlu olmayı dahi beklemiyorum artık.

Seni unutmadığım için çok üzgünüm Beriâ,
Veyahut bir başkasını sevemediğim için,
İçimde zerre kadar bir kırgınlık yok asla,
Nasıl kızarım sana beni sevemediğin için?

Benim de kaderimde yazım böyle yazılmış,
Bir şansım dahi olmadığını bilmekteyim artık,
Benim mezarım derin ve ölmeden kazılmış,
Hoşça kal güz çiçeği ölmekteyim artık...