Herkese başka türlü gelir ölüm,
Kimine yoklayarak,
Kimine okşayarak,
Kimine dağlayarak.
*
Herkesi başka türlü bulur ölüm
Kimini arayarak,
Kimine rastlayarak,
Kimini bir hevesle kandırarak.
*
Herkese başka türlü yaklaşır ölüm,
Kimini söndürerek,
Kimini dondurarak,
Kimini yandırarak.
*
Herkese başka türlü davranır ölüm,
Kimine huzur vererek,
Kimini huzursuz kılarak.
Kimini fark ettirmeden alarak.
*
Herkesi başka türlü ayırır ölüm,
Kimiyle güldürerek,
Kimiyle ağlatarak,
Kimiyle anlatarak.
04/07/11 21:47:24
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 5.7.2011 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/05/olum-1-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!