Olsun Şiiri - Halil Kumcu

Bak, gördün mü, yine güneş soluyor?
Akşamın habercisi bu, bir de yalnızlığın.
Gün bir kadehti ömrümden içtiğim,
Uçup gittin ellerimden ansızın.

Ardından delicesine çöken hüzünle sarhoşum sanki.
Ne saz kâr ediyor, ne söz; üstüm başım gam.
Her saniye üşüyorum, üşüdükçe özlüyorum.
Katran ağzımda, zehir zıkkım cigaram.

Şişelerin dibine gömülmüşüm; ölüm bu.
Gırtlağıma kadar mey vurma, gönül telime.
Bir yanım yaprak döker zemheride,
Öbür yanım yorgun, bitkin iki gözüm, iki çeşme.

Olsun, çekmediğim kalmasın sevdadan yana.
Damla damla ölüp kaybolayım gözlerinde.
Hazin öykümü toprağa göm kendimle,
Dışarıda yağmur, içimde hasret; ölüm hükmünde.