Bu şehir neden senden çok beni tanır bilir misin?
Her gün kolumda ki saat sana kuruludur. Seninle uyanırım yeni bir güne.
Evden çıktığım da tanıdığım, tanımadığım herkese selam verip, gülümserim.
Bindiğim her araba da yanımda sen oturusun. Seninle başlar işyerimde ki koşuşturmam. Her telefon görüşmem de duyduğum ses senin sesindir. Yediğim her yemek senin sevdiğin yemektir. Çayımı, kahvemi senin içinde yudumlarım. Bir sigara kendime, bir sigara da senin için yakarım...
Kendimi her sokağa atışımda geçtiğim her sokak da senin ayak izin vardır.
Adımlarım beni sana getirir. Aynaya baktığım da gördüğüm senin yüzündür.
Bulunduğum her yerde sen varsın. Yüreğimde olduğun için kendimi daha çok seviyorum. Seni tanıdıktan sonra doğum günümü unuttum. Senin doğum günün de kutluyorum yeni yaşımı sensiz...
En kötü anımda bir gül alıyorum kendime. Seviniyorum sanki sen almışsın gibi. Bilirim benim gibi çok seversin gülleri. Yalnız kalmak istediğim de Kabataş İskelesi'ne giderim. Martılara anlatırım seni. Bende ki seni en çok onlar bilirler. Bilirim benim gibi çok seversin martıları. Denize doğru bir sigara yakarım, gözyaşımla söndürürüm. Son sigaramı da sana saklarım.
Belki bir gün canın bir nefes çekmek ister de içersin diye...
Yine akşam olur evimin yolunu tutarım isteksiz. Çekilirim bekar odama. Dertleşirim, içimi dökerim soğuk betonlara... Bugün bir kağıda dökmediğim kalmıştı seni. Elime kalemimi alırım. Bugün başka bir şey yazacağım derim
her seferinde kalemim inadına seni yazar. Adı sen olursun hep şiirlerimin...
Odamın penceresini şehre her açışımda kayan her yıldız da seni dilerim...
Hiç getirmezler ya seni bana ben inadına yine seni isterim, seni dilerim...
Yorgun düşer bedenim, yoğun bir gün daha bitmiştir benim için. Başımı yastığa koyduğumda bir köşesini sana ayırırım. Sanki koynumdaymışsın gibi.
Yalnızlığıma sarılıp uyuduğum da sana sarılıp uyuyormuşum gibi kendimi güvende hissederim. Biten her günüm, yeni bir güne seninle yeniden başlar.
Anlatmakla bitiremem ki bende ki seni. Sensiz, seni yaşamaya alıştım artık.
Bundan böyle hayatımda olmasan da olur. Seninle nefes alıp veriyorum. Allah'a şükrediyorum seni karşıma çıkardığı için. Artık ben kimim, neyim bilmiyorum. Ben baştan sona sen olmuşum. Adımdan önce gelir senin adın.
Düşün artık bir adım bile yok. Kimliğim de senin adın geçiyor. Ölürsem! ...
Bil ki bu insan kalabalığından ben değil, sen eksileceksin. O yüzden her gününü bir önce ki gününden daha güzel ve daha iyi yaşa. Yaşa ki ben yokluğunda bir gün daha yaşayayım. Tek isteğim; sağlık, mutluluk ve huzur içinde yaşa. Neyim varsa bil ki senindir sevdiğim. Söz bir kere çıktı ağzımdan, ölene kadar 'senden başkası haram bana'...
Bu şehir benden çok bende ki seni tanır...
Tülay SustamKayıt Tarihi : 18.3.2005 19:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Beni,sen yapıp yüreğime...hayatım oldu bu şehirde,avunmak.
Bu şehirde,sen benden daha çok varısn,topraktaki çekirdek misali...
Tebrikler sevgili Tülay bu mektubu çok beğendim.
Saygılarımla.
Saygılarımla...
Okuyucusu olmayan mektubun yazarı, gönlüme yazdın sanki.
Kaleli
Benim için dilediğin dileklerin 10 mislini bende senin için diliyorum...
Sevgilerimle....
TÜM YORUMLAR (9)