Sevgi çıkmazın da…
Sarsılan duygularda, kıskıvrak yakalanan,
Umudu ekerken, içte yıkılan,
Hayatın şerbetinden, içip de bayılan,
Sevgi çıkmazında, yaşayan ömür…
Sevgiyim…
Hayallerimin rüzgârı götürür…
Adımlarım uçar, sanki değmez toprağa,
Denize ulaşınca, dalgaları seyreder gözlerim,
İlle de özgürlük kokar, yosunların tadı,
Sar beni kollarında…
Gidiyorum rüzgârın savurduğu, uzaklardaki ormanlara doğru…
Saklısın bir yerlerde, bakışlarımda göremiyorum gözlerini,
Bana ait değil gibi yoksun, nefesini duyamıyorum mesela,
Ve kalbin atmıyor, sevgimiz öksüz ve yetim kaldı,
Pas tutan yüreğinde…
Rüzgârın sersemlettiği, alıp götürdüğü,
Bir yürek var, yükseklerde kaybolan,
Sarıyor siyahın, her tonu çepeçevre,
Gözlerinde kör bakış gibi görünmezlik…
Öğretmenim…
Gökyüzünden bir yıldız gibi indin dünyaya
Gecenin karanlığını, söndüren aydınlığınla
Uykusuz geçen gecelerde bir mum gibi sıcaklığında,
Eşsiz ruhunla can verdin, yarınlara tutup elimden
İçimin koyunda bekliyor sevdam…
Ruhum süzülüyor bedenimden bu gece
Bilmediğim karanlık sokaklardan geçiyor
Yabancıyım gördüklerim beni tanımaz
Gittiğim yol uzun ve kasvetli bu gece…
Sönüyor bugün…
Benden uzakta ne yapıyorsun
Görmüyorum gönül gözümde seni
Bırakıp koptun başkası oldun
Sevmiyor musun sevdiğim beni
Susarım inan…
Susma konuş artık, içindeki senden bahset,
Çözümsüz olma, duygularımı dağlama,
Vur istersen dil silahınla, öldür yüreğimi,
Sevmiyorsan anlarım inan, sorgulamam bir daha…
Tenimden dökülsün
Çok uzak yollardan yeni geldim
Kaybettim kendimi bulamadım bir zaman
Sordum ruhumu bedenime, firar etmiş haberi yok
Kayıp sokaklarda gizlenmiş kaçan bir suçlu gibi…
Yüreğin sevgi nedir bilir mi?
Kaç kere susayıp ta gecenin bir yarısında, ter içinde uyandın,
İçin yandı mı, bir çöl sıcağı gibi, boğuştun mu kum fırtınalarında,
Sevdiğin için ne yaptın, ölüme koştun mu, kaç kere öldün?
Ruhun kaç kere bedenine yalnızlığı çizdi, duygularda?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!