Ve gitti…
Başkaldırışın ses yankısı, titredi havada…
Aşk’a sitemdi, kırgın kuytularından yüreğinin,
Şokun en derin hüznü yansıdı, isyana…
Dalgakıran gibi, dimdik durdu yinede…
Yağmurdaki bereketin sesi
Baktım pencereden, yağan yağmura,
Hayata bereket, bir can oluyor,
Toprağın yüreğinden, fışkıran huzur,
Ciğerime dolan nefes oluyor.
Yalnızlığımla
Ruhum hırpalanmış; eziyet çekiyorum,
Gökyüzünde kızıl tan vakti atarken,
Silik bir boşlukta kayboluşların,
Adresine uzanıyor hayallerim…
Yüreğim dediğim…
Sevgimin limiti yok, kasmadım yüreğimi
Seni sevdiğimde topyekûn sevdim
Sonsuz duygularımın limanı gördüm seni
Tenimle yanaştım demir attım sularına…
Yüreğim yüreğini buldu…
Yüreğim yüreğini buldu, unutulmuş bir günde,
Kavuşmuştum mutluluğa, arayış son buldu,
Her çarpışta bedenimde, canlanıp açtı sevgi,
Duygularım dile gelip, evrensel bir aşk oldu.
Aydınlık düştü, karanlıklara
Kışın ortasında, yaz mevsimiydin,
Kelebekler eksikti, gökkuşağında,
Sanki bir umuttu, güneş dokundu,
Huzurun baharı açtı, kışın yamacına…
Çaresiz ve suskun…
Ruhum bir çılgın deprem yaşıyor delirircesine…
Yüreğim sızlıyor,
Aşkım beni terk ediyor.
Bir karanlık düşüyor gözlerime,
En yaşadığım
Bir çam ağacında saklıyım,
Kokusunda ara beni,
Kabuklaşmış gövdesinde,
Dolaşırım akşamüstü,
Okyanus bakışlarında…
Bitmeyen sevgimin, engellerinde buldum seni,
Yokuşlarında yürürken, yoruldum kimi zaman,
Tenimden akan terde, bereket oldun ruhuma,
Gözlerimi açtım, bir kelebek oldun rengârenk…
Gerçeğin kendisiydi…
Aldım payımı, hayata dair,
Raftan çıkarttım, tozlarını sildim,
Zindan gibi, karanlık sisten,
Uzaklardaki, aydınlığa gittim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!