gün batımı renginde
kırıldı gönlüm
martı kanadına
sıcağı sinmiş düşüm
maviliğindeyim göğün
derdi kederi geceleri
..
Bir umutla gittiğin o yerden,
Binbir umutla dön birtanem
Her emelin gerçek olsun yürekten
Muradına ermiş ol da dön birtanem
O tertemiz kalbinde kötülükler yer etmesin
Umutların gerçek olsun sönmesin
..
Okulun demirbaşları durur karşında,
Üçü de olabilir tabi listenin en başında,
Mesleki tecrübelerini sorarsanız eğer,
Üçü de yolun yarısında 30-40 yaşında…
Sağda Türkçe Öğretmeni Orhan Duman,
Ooo cesaret verir, güç katar dik durman,
..
Adı üstündedir eğitim hane,
Ortada başarı bence şahane,
Algılamak zordur nedir bahane? ,
Dershane konusu düşündürüyor.
Uzman öğretmenler göreve talip,
Yarışma olunca geliyor galip,
..
Sonra Dedim ki Kendi Kendime
Çok yorucu bir günün ardından iş çıkışı kendimi sokaklara atıverdim. Aklımda o vardı. Yürürken gözüm birden tabelalara takıldı. Birkaç avukat, birkaç diş hekimi tabelası gözüme çarptı. Onu adı yazılıydı.
Sonra bir amaca yöneldi bakınmalarım. Tabelalarda onun adını aramaya başladım. Sonra dedim ki kendi kendime; “vakit geç oldu, doğru eve”
Dışarı zili çalınca koşan, içeri zili çalınca duymazlıktan gelen öğrenci gibiydim. Poşetlere hayallerimi doldurup ayaklarımı sürükleyerek vardım eve. Kapı açılınca, polisin eylemcilere sıktığı biber gazı ile karşılaştım. Dudaklarımda ters yakılmış sigaranın acımtıraklığı. Karşımda sırf para kopartmak için düğünlerde klarnetini kulağının dibinde öttüren bir çalgıcı.
..
Hayat. Kendi içinde bize var oluşundan bu güne dek milyonlarca alternatifler sunan ve her sunuşunun karşılığını fazlasıyla alan çelişkili bir sahne.
Yaşam. Doğru ile yanlışın tezat kapsülünü bizlere her fırsatta içiren, olur ile olmazı aynı terazide tartarak bize yediren ve zayıf ile güçlünün, büyük ile küçüğün, zengin ile yoksulun muhteşem bir mücadele alanı.
Her sabah, yaşamaya gözlerimizi açtığımız ilk andan itibaren taşıdığımız umutlarla sarılırız hayata. Ruhumuzdaki ağlayışları kimselere göstermeden, ya da bizi o ağlayışlardan alıp gülücüklere gark eden hayata tutunarak başlarız günün haz badesini içmeye. Dilimizdeki mutluluk fısıltıları kimi hüzne karışır, kimi yaşamın zorlu saçaklarına atılır ve an olur yaşamak bizi çepeçevre kuşatan, hareket alanımızı belirleyen ve onun dışına çıkmamıza izin vermeyen ağlara karşın muazzam bir savaşın sahnesi olur.
İnsan. Hangi gezegende yaşar ise yaşasın mutlaka amacı için varlığını sürdürür. İmkân verilse, ya da olanak olsa bu gezegeni terk edip başka gezegenlerde yaşamayı bile deneyecek kadar cesurdur. Her gün çivisi çıkan bir kürede yaşamanın güçlüğü, otomatiğe bağlanan hayatının karşılığında ödediği düş akçesiyle daha ne kadar özgürüm diyerek haykırır ve insan olmanın farkını ruhunda ve yüreğinde taşır! ..
..
Hayat. Kendi içinde bize var oluşundan bu güne dek milyonlarca alternatifler sunan ve her sunuşunun karşılığını fazlasıyla alan çelişkili bir sahne.
Yaşam. Doğru ile yanlışın tezat kapsülünü bizlere her fırsatta içiren, olur ile olmazı aynı terazide tartarak bize yediren ve zayıf ile güçlünün, büyük ile küçüğün, zengin ile yoksulun muhteşem bir mücadele alanı.
Her sabah, yaşamaya gözlerimizi açtığımız ilk andan itibaren taşıdığımız umutlarla sarılırız hayata. Ruhumuzdaki ağlayışları kimselere göstermeden, ya da bizi o ağlayışlardan alıp gülücüklere gark eden hayata tutunarak başlarız günün haz badesini içmeye. Dilimizdeki mutluluk fısıltıları kimi hüzne karışır, kimi yaşamın zorlu saçaklarına atılır ve an olur yaşamak bizi çepeçevre kuşatan, hareket alanımızı belirleyen ve onun dışına çıkmamıza izin vermeyen ağlara karşın muazzam bir savaşın sahnesi olur.
İnsan. Hangi gezegende yaşar ise yaşasın mutlaka amacı için varlığını sürdürür. İmkân verilse, ya da olanak olsa bu gezegeni terk edip başka gezegenlerde yaşamayı bile deneyecek kadar cesurdur. Her gün çivisi çıkan bir kürede yaşamanın güçlüğü, otomatiğe bağlanan hayatının karşılığında ödediği düş akçesiyle daha ne kadar özgürüm diyerek haykırır ve insan olmanın farkını ruhunda ve yüreğinde taşır! ..
..
Yüzü aşkın şair, yazar katıldı,
Kitap okurlara neşe saçıldı,
Satın alanlara imza atıldı,
Gök kubbede kitap fuarı açık.
İki yüzden fazla mevcut yayımcı,
Göz, beyinden geçer insan bilinci,
..
Deynede medrese kurup öğrenci yetiştirdi,
Batının din alimi Hacı Ömer Efendiydi.
Dinin yasak olduğu dönemde hapise girdi,
Batının din alimi Hacı Ömer Efendiydi.
Kuran-ı Kerim dersi verip gönüllere kattı,
Dünya işlerini bırakıp Hak yolunu tuttu.
..
22-24 Ağustos tarihleri arasında Bekilli’de 8.Kültür-Sanat ve Şarap festivali yapıldı.
Bekilli’ye davet edildiğimde kırsal bir alanda bir şiir festivaline katılacağımı düşünmüştüm.Festivalin adı Kültür-Sanat ve Şarap festivaliydi. Gerek Denizli’ye kadar otobüsle giderken, gerek Denizli’den Bekilli’ye minibüsle giderken aklımda hep Hayyam’ın mısraları vardı. Yola çıkmadan önce İnternet aracılığı ile Kadehdeki Gül isimli bir şiir yazıp göndermiştim. Bana gelen bilgilerde iki yüz yirmi şair ve yazarın katılacağı yönündeydi.Yeni şair ve Yazarlarla tanışmak ve daha önce tanıştığım can dostlarımla buluşmak heyecanı ile Bekilli’ye geldim. Garajda sorduğum bir kişi beni Tuncay Mangır’a götürdü. Burada üç günlük yemek fişimi alarak, kalacağım Kredi ve Yurtlar Kurumuna ait Öğrenci yurduna geçtim.
Düşüncelerimin aksine Bekilli modern bir kent haline dönüşmüş. Halkın Kültür seviyesi çok yüksek.Sanatın her türlüsüne destek vermelerinin yanında insanları çok candan, samimi, güler yüzlü ve kibar.
Üzüm ve Bağ kentin simgesi haline gelmiş her baktığım yerde siyah ve beyaz olmak üzere salkım salkım üzümler sarkıyor. Kentin hemen hemen her tarafı bakımlı bağlarla donatılmış. Festivalin sponsorluğunu birçok firmalar üstlenmiş.
Festivale katılan bir grup ozan-şair ve yazar Protesto sonrası birlikte
Festivalin ilk günü Kent Baykal Tiyatrosu, Gürcistan ve Makedonya Halk dansları topluluğu, ve Muazzez Ersoy Konseri ile süslenmişti. İkinci günün ağırlığını ise Nurettin Rençber ve Baha Konserleri taşımaktaydı.
..
BİR DAHA ADLARI ÇAĞIRILMAYACAK ARTIK
Kim bekler ki duraklarda
Ya işsizlik, ya da yoksulluk
Biri bir dilenci ayakkabısı yırtık
Diğeri annesinin eteğine yapışmış bir çocuk
Bir diğeri yorgun bir baba
..
Herkes benim zeki biri olduğumu söylerse de ben zeki olduğuma inanmıyorum.başımdan geçen basit dahi olsa,bir aptalın yapamıyacağı,hataya düşmeyeceği şeyler.bu sanal dünyasında her gün değişik mesajlar,mailler geliyor,çoğunu okuyup, kendime gerekenleri,zararlıları seçiyorum,Aman dikkatli olalım da virüs bulaşmasın diye yakınlarıma yazıyorum..ama ben biraz sonra dediğimi unutuyor.virüslü link tıklıyorum.ve olanlar oluyor.virüs taraması başlıyor.SCAN..aslında bu scan taramasının faydası yok. Yine işi bize bırakıyor.
Yeniden programı yüklemek gerekiyor.ben bu yaşımda bu işlere daha erken başlamalıydım.geç kaldım öğrenmede.herşeyi yapamıyorum.yapamadığıma göre zeki değilim.birkaç örnekle kanıtlılayayım. Geçen yıl mardin life grubundan bir bey,bana mesaj yazmış,bayramımı tebrik etmişti.toplu bir mesajdı aslında..ben de gruba mesaj attım.sonra bu bey,özelden bir iki kere msn den yazıştık.arayı açtım,benim de kendime göre sorunlarım vardı.birgün baktım,o şahıs benimle konuşmak istiyor,daha doğrusu öğle sandım,ne bileyim,benim içimde kötülük yok zeki değilim,safım dedim ya. Merhaba dedim. cevap aynen böyleydi,ben 0nun oğluyum.babamı bir daha arama…ben yıkılmıştım.baba benim çocuğum kadar ve iyi niyetli,hemşerim,bana saygı duyan biri. nasıl olur da oğlu bu şekilde bana davranır.,babasına gerçeği anlatsam ailede huzuru bozarım diye,sustum. En iyisi ilgimi kestim,merhaba demiyecektim,kimseye. Ama huyum kurusun elimde olmayan birşey.herkesle sohbeti seviyorum.Bu ark adaşı ve Barış adındaki oğlunu unutmuştum. Adı barış ama bana karşı savaş açmıştı.geçen hafta etkinlik olsun diye Amerika “dan facebook. 4 resim aktarmıştım.,bir iki gün sonra ingilizce olarak bu resimler senin mi? diye bir mesaj geldi.Ay ne güzel ingilizce biliyormuş bu velet,herhalde lise de veya üniversite de olabilir diyerekten.”yes” diye cevapladım.olanlar oldu.
Şapa oturdum.meğer virüsmüş..işte zeki görünen aptal insanın gülünç haline bakın..ben gerçekten çok safım.hemen herkese inanıyorum,gerçi şimdiye kadar pek zarar görmedim bu iyi niyetimden dolayı.
Ama üzüldüğüm çok zamanlar oldu. 1970 yılında,paranın değeri varken,ilkokuldan tanıdığım bir öğrenci,orta okuldayken,sevdiği aynı sınıftan bir arkadaşına kaçmıştı..ailesi 0nu dışlamış,darılmışlardı.o da eşi de çocuk denecek yaşta.beş parasız. Kayın baba ekmeği yemek zorundaydılar.Günün birinde baktım kapı zili çaldı.açtım gelen bu öğrenciydi. Içeri aldım.azıcık sohbetten sonra,öğretmenim dedi,D.bakır” da bir iş varmış.oraya görüşmeye gitmek istiyoruz.bana 20 lira verebilir misiniz.? üzerimde o kadar para yok, ama dur,eşimden istiyeyim. Çalıştığımız okul evle bitişikti.
Hemen apartmandan bir çocuk yolladım okula. Eşimden gereken parayı alıp geldi.kendisine verdim.öğretmenim dedi birde bana bir örtü veya çarşaf gibi bir şey verebilir misin? . Ne yapacağını sordum..verdiği cevap aynen böyleydi..evden gizli örtünerek kaçacağım. Kimse beni tanımasın... Aman dedim, Bak parayı da verdiğime pişman ettirdin beni,çarşaf yok. Olsa da vermem.
Senin dediğin bu sınav,görüşme işi de pek aklıma yatmadı.
Ama tükürdüğümü yalamam. Git.allah yardımcın olsun.Akşam üstü eşim eve geldi,ilk işi parayı neden istediğimi,bu kadar acil işin ne olduğunu merak ettiğini,söyledi..Anlatınca kıyamet koptu...Zekiyim
..
Mesleğe başladım daha ilk günden,
Öğretmenim dedim, adımı yazdım.
Her işim hazırdır önceki günden,
Öğretmenim dedim, adımı yazdım.
Her sabah kapıda beklerim sizi
Öğrenci severse unutmaz bizi
..
biricik şirin öğrencimin doğum gününe ithaf
Bilginin atlasında sen geleceğin yemyeşil yıldızıydın özünle
Aynalar anlatır güzelliğini tüm mevsimler özetler seni
Narin bir pınar akar sonsuza kadar yüreğinin bembeyazlarında
Umudun yağmuru olursun nadasa kalan başarılarda
..
Sözleşmesi olmayan.
Makaslı böcek.
Eş görevli kelimeleri
Veya önermeleri
Birbirine bağlayan
Kelime türü, rabıt,
Rabıt edatı.
..
Harfleri öğretensin,
Gününüz mutlu olsun.
Sözünü dinletensin,
Gününüz mutlu olsun.
Hesapları yaptırdın,
Gönlümüze kaptırdın,
..
EY ÖĞRETMEN
Öğretmeni sevmeyen, dersini nasıl sevsin,
Öğretmenim bizlere, önce kendini sevdir,
Unutma öğrenciye, örnek olacak sensin,
Öğretmen baba gibi, okul ise bir evdir.
..
Bu üniversite
Çok mütevazi
Bir biçiniliminde
Çalışılınmaya başlanıladı.
Henry 1
Zamanındaki öğrenilim,
Bu yılınılından
..
ÖSYM’nin de dingili çıktı
Öğrenci ve veli büsbütün bıktı
İhmalmiş, hataymış; bunun affı yok
Özrü suçtan büyük; bari Hak’tan kork!
Milyonlar umutla sınava girer
Sınavın stresi herkesi gerer
..
Okula sahip çık çocuğu gönder,
Okullar ilim irfan yuvasıdır.
Öğretmen çocuklara olur önder,
Okullar ilim irfan yuvasıdır.
Okulda çocuğa ilim sunulur,
Okulu kötüleyenler yanılır.
..
Ülkemizde ve dünyada eğitim bir ülkenin ilerlemesi,kalkınması,ayakta durması için olmazsa olmazların başında gelir. Toplumları geçmişiyle yarınlarına daha emin adımlarla taşımak için eğitimin çok önemli misyonu vardır.Bu misyonun devamlılığı için eğitim her zaman taze kana ihtiyaç duyar.Bunu da kendisinin geçmişten bu yana yetiştirdiği bireylerle gerçekleştirmeye çalışır. Bireyler farkında olsun ya da olmasın formal ya da informal bir şekilde eğitime katkıda bulunurlar. Eğitim yaşı formal anlamda belki 36 aya kadar düştü ve 3 yaşından sonra belki yaşam boyu eğitim programlarımızıda dahil ederken hayatımızın büyük bir kısmı eğitimle geçmekte. Ülkemizde İlkokul,ortaokul,lise,lisans,yüksek lisans,doktora eğitimi tamamlandıktan sonra bu aşamaların herhangi birinin ardından iş hayatı başlamaktadır. Eğerki öğrenci bu aşamalarda büyük başarı gösterirse belkide yurtdışına gitmekte ve dünya sıralamasında üstlerde olan üniversitelerce "beyin göçüne" dahil olmaktadır,burda yatay bir beyin göçü yaşanmıştır. Yatayda yaşanan bu beyin göçü geri dönebilir,gittiği yerde daha donanımlı olup yuvasına dönebilir,kendisini olabildiğince üst seviyelere taşıyabilir ya da bir aşamada sistemden kopup başka bir hayat yaşayabilir. Zaten bu seviyeye geldiyse kopması düşük bir ihtimal gibi...
Gelelim dikey beyin göçüne. O kadar eğitim alıp teog,lys,kpss,ales,yds girip bölümü,mezun olduğu üniversite ne olursa olsun. Bu sınavlarda başarı elde edemeyen birey,hayatının başlamasını hep ertelemiştir.Zaten başlayacak gibi durmuyordur. Matematikteki dikey eksende gibi aşağı yukarı hareket eder,davamlılık,kararlılık göstemez.Hep pişmanlık yaratır geçmiş tercihleri;keşke daha düşük bir puanlı bölüm yazsaydım da atansaydım diye çünkü yüksek puanla öğrenci alan bölümlerden mezun olan çoğu aday şuan işsiz ve iş beklemekte.eeee ister istemez insan beyni hemen kıyaslama yapabiliyor,benden daha düşük puanla yerleşti ama hemen iş sahibi oldu bense kpss 10 kez girdim olmuyor,alım az puanlar yüksek. Bu şekildeki gibi mezunlara verilen ilk tavsiyelerden biri "özelde çalışsana", oluyor. Özelde özel kölelik yaptırılmak isteniyor ve aday bunu son çare olarak görüyor.Dİkey beyin göçü bireyi hep en derinlere,eksilere,depresyona,tükenmişliğe ve hatta örnekleri çok ihtihara kadar götürebiliyor. Madem 20 yıllar boyunca eğitim almış bireye çıkışta diplomasıyla birlikte iş vermeyecektiniz, neden 20 yıl meşgul ettiniz. Tabikide kendi tercihi bu ama bir zahmet eğitiminin karşılığını da bir nebzede olsa veriniz.
Osmanlı Devletinde Tarhuncu Ahmet Paşa öncelikle devletin geriye doğru on yıllık harcamalarıyla ilgili bir araştırma yapmıştır. Bu araştırma sonunda devletin yıllık gelirleri ile giderinin ne kadar olduğunu yaklaşık olarak hesaplamıştır. Böylece devlet gelirleri ile giderleri arasında denge kurarak denk bütçe yapmayı planlamıştır. İlk kez modern anlamda bütçe hazırlamış, gelirlerin 24 milyon, giderlerin 25,5 milyon altın olduğunu tespit etmiştir.Bütçe açığının saray masraflarının çokluğundan ve lüzumsuz hediye ve bahşişlerden kaynaklandığını görünce, bunları azaltmaya çalışmıştır. Bu çalışma hep hoşuma gitmiştir Tarhuncu Ahmet Paşa ne güzel yapmış,belkide herkes ayağını yorganına göre uzatmış, Devlet bir nebzede olsa toparlanmıştır.Şimdinin teknolojisi,bilgisayar çağı,ilerlemiş eğitim seviyesi ve yüksek kültürü düşünüldüğünde acaba diyor insan çok mu zor denk bütçe gibi bir çalışma yapılarak eksiğimiz fazlamız nedir?, şu bölümlerden,şu işlerden önümüzdeki 10 yıl alımlar az olmalı,gençlerin bu mesleklere yönlenmesi ihtiyaçlar doğrultusunda kısıtlanmalı. Ama nerde? Artık elini sallasan herkes üniversite mezunu,bu anlamda eğitimin denkliğide hesaplanamz mı? Mesela bir A mesleğinden 5000 kişiye ihitiyaç varken 30.000 kişiyi mezun etmenin mantığı nedir. Her mezun iş bulmak zorunda değil diyor bazıları ki bunu diyenlerin zeka seviyesi tartışılır.25 yaşından sonra çaresiz, boş boş gezen diplomalı işsizler,ailelerine karşıda mahcup olmakta,hayatının en önemli yaşları 20li yaşlar çok sıkıntılı geçmektedir. Artık hayat 30-35 yaşında başlamaktadır.Dikey beyin göçüyle 20 yıl aldıkları eğitim yavaş yavaş dibe vurmakta ve bu gençlere eğitim veren öğretmenlerinin,doçentleri,profesörlerinde verdiği eğitim boşa çıkmış olmakta.
Sahi biz niye eğitim alıyoruz, eğitim-öğretim ortamları niye var?
..
Mayis penceresinde sagnak ve gökgürültülü yagmur
Düsen iri damlalar desip delen gökleri topraga döküp bosaltirken
Sirtinda kirmizi gocuk bacaginda mavi don omzunda capraz canta
Akli dünyanin derin bir yerlerinde adimlari islandikca kaldirimlara saplanan
Sopsoguk bir gölge gibi yagmur degdikce ciplak dallarin
Elektirik diregine yakinligini siginip dönen dolanan
Coktan gecikmis bir otobüsün ne geldigi var ne gelecegine
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
Okulun demirbaşları durur karşında,
Üçü de olabilir tabi listenin en başında,
Mesleki tecrübelerini sorarsanız eğer,
Üçü de yolun yarısında 30-40 yaşında…
Sağda Türkçe Öğretmeni Orhan Duman,
Ooo cesaret verir, güç katar dik durman,
..
Yazılı sözlü sınavlarında.
Canımıza can katan kopya.
Çalışmasan olmaz kafalarda.
Çalışanların hatırlaması, kopya.
Bilmeyene ne denirse densin.
..
