Akrabayla seviyeni koru,
Ömründen ömür almasın.
Çalıyı dolaş daha çok yaşa,
sonra “öf” ve “öfke” kalmasın.
Eğer ben varsam, onlar yok,
Onlar yoksa, ancak ben varım.
Yarı ömrümü çalıp tükettiler,
Baba soyundan akrabalarım.
Kavgalar genetik olsa gerek,
Can çıkmadan huy çıkamıyor.
Yedisi ve yetmişindekiler aynı
Ne yaşa, ne başa bakmıyor.
Yalan ve gıybet, hepsinde riya
Sanki bu köyün genlerinde var.
Görsen can ciğer kardeştir güya
Tek dostlarıysa, kapı komşular.
Öfkede, gururda, menfaatde
Firavun Ramses'e fark atarlar.
Cefada, vefada, sefahat de
Seni yolda, beş kuruşa satarlar.
Ne onlarla dost ol, ne düşman
İkramlarını da başına kakarlar,
Allah, kimseye muhtaç etmesin.
Bir tekme tokat da, onlar atarlar.
2017
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 3.9.2017 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!