Seslendiğinde aşk; duyabilmeli insan
İmkansız ve zor olsada
sardığında bizi teslim olabilmeli insan;
Kalbinde gizlediği hançeri yaralayacak olsada...
Ve konuştuğunda aşk ona inanmalı insan:
Çünkü
Aşktır başımıza taç olan
Ve odur bizi çarmıha geren.
Çıkıp yücelerimize okşar duygularımızı,
Ay ışığında sever en narin duygularımızı.
Aşağı iner bazen sarsar toprağa tutunmuş köklerimizi.
Çizilmez aşka yol.
O istediğinde çizer yolumuzu.
Aşk olunan tamamen sorumsuz sayılmaz intihardan.
Ve intihar eden tamamen suçlu sayılmaz intihardan
Yani seven sevilenin kurbanıdır,çoğu zaman.
Kalbi pak olan onu kirletmeden çıkamaz pis bir ilişkinin içinden.
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 10:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!