Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Çapraz düştü sevdan
Çağlar sesin oyulur gönlüm
Buz kalıbında donar mavi sözcüklerin
Üşür yüreğim
Rüzgarın boran sürüklenir bulutlar
Üşür ellerim

Gözlerinden akınca ışık nehirleri
Mavi hayalime bürünür nilüfer
Güneşe dolanır alev saçların
Döner yakamozlar ateş böceklerine

Düş bahçelerime geldiğinde

Gitmek istesem de gidemem
ayaklarıma dolanır izlerin
seyreder yalnızlığıma göz kırpan şehrin ışıkları
nehir yatağını bulamamış
virgül sokaklarda dolaşırım
asfalt içer yağmurla sevişen gözyaşımı

Özsuyum
Aşkına kör düğüm olduğum
Yüreğimin yol çıkmazı
İki yaprak arasına sıkışan rüzgar gibi
Gecenin ayazı düşüyor gözlerime
Yazıyorum gözyaşlarıma gidişini

Kulun kölen oldum kalpsiz gönlünde
Işığımı yuttun kaldım boşlukta
Kandın el sözüne beni unuttun
Akşam alacasında kaldı bakışım

Yıkamazdı beni senden başkası

Su serinliği sardı suskunluğumu
Sensiz sessizliğe sustu sesim
Sus söylenesi sözlerim sus
Söylenme sebebinin serabıyım

Perdesi parçalanmış penceremde

Sana yoldur sabahsız gecelerim
Hayalin süzülür gelir yanıbaşıma
Yaslarım başımı omuzuna
Bebek saflığında girerim koynuna
Kelebek olup konarım
Gönül çiçeğine

Zülfünden kaymış kokun,sinmiş rüzgara
Serpilmiş gülüşün,aldığım her nefes hep o rüzgar
Bir damla bir derya gözlerimde hicran
Dost tesellim kardelene gülümser dalında yaprak

Zühre şahit ilk yanışta verilen söze

Yaşanmamış ülkelere yolcuyum
Gecem ve ben sarmaş dolaş
Yolum pembe düşler
Düşlerim ve ben sarmaş dolaş
Gözlerinin karasını örttüm üzerime
Bakışların bende sarmaş dolaş

Yatağıma gerilmiş mavi sessizlik
Düşlerimin hüznü mü düştü
Göz kepenkleri kapanmış gecelere
Gözlerimin buğusuyla
Buruşmuş dudakların simsiyah!