Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Rüzgara kapılan sarı yaprak
Kanat açarken bilinmezliğe
Anlatır zamanda kaybettiği yeşili
Susar!
Güvercin kanadında yitik umutlar

Sorma bana günleri
Yaşadım hesapsızca delice
Içinde yoksun varmı anlamı
Aldatır ruhum gerçeği
Masamda iki kadeh
Hayalin ile ben

Uğurlar olsun gün sana
Ne getirdin ki yaşama
Giderken götürdüklerinin hesabını
Kime vereceksin acaba

Kaçar gibi neden kararırsın

deprem vurdu beyinleri,
sular mı yuttu tarih-i yemini
uyum yasası,mıh mührü
sen çok yaşa sürü edebiyatı
koyun sanacak kendini insan

Yaşlarımı sakladım mendilime
Özlemin mendilimde
Uçurdum rüzgarla karışan nefesine
Ucu yanık türküler dilimde
Ağıt yapar volta attığım sokaklar
Zehir zemberek sensiz yaşam

mavinin kapısındayım
yüreğimde gizli yağmurlar
hele de
gözlerinde sürgün infaz
aşkın kaydı yandı
gözyaşımda toplandı umman

Yüreğimde birleşsin diye sokaklar
Çocukluğum kalmadı mı sende
Hasret kaldım
Her izin bir garip bulut
Yoksa hayallerimle tenleşirken mevsimin
benden önce benden mi vazgeçtin

Sevda iklimi olur mu kış
Cemre düşmez mi yüreklere
Murat verdim sana
Ak yaşlarım yüreğini yıkasın
Damla damla döktüm aşkımı toprağa
Hayatıma acımadın

çapulcuyum,çapulcuyuz çapulcu



çapulcu şairden dökülsün dizeler

Taktım tül perdesini gönül pencereme
Ortaya diktim mum eden aşkı
Odamın ortasında tahta masam
Çilekeş mazimi örttüm üzerine
Sen ve ben yalnızız savun kendini
Yutkunma son sözün gırtlağında