Ben çok mana yüklerim de sözlerime
Çok sevmeyi bilmeyen anlamaz beni
Anlatayım derim, söyleyeyim sevdiğime
Bir fırsat vermez, dinlemez beni
Çok sevmeyi bilen hiç fırsat vermez mi sevdiğine
Yitik bir akşam daha geçti
Amansız bir gece daha
Bulutlar beni anlamadan gitti
Ağlamadılar halime bir daha
Nedenini bilmediğim sonlardayım şimdi...
Karanlık artık çok bastırıyor
Hissediliyor yakındır güneşlerin açması
Gözler yorgunluktan artık kapanıyor
Ama yakındır asıl gözlerin açılması
Gözlerde derin bir tedirginlik var
Çok yoruldum
Kaçıp gitmeliyim bu şehirden
Çekilmeliyim kabuğuma
Ve daha güçlü çıkmalıyım yeni yollara
Bırakmalıyım artık batan güneşimi izlemeyi
Bir güzel gül gördüm sahipsiz topraklarda
Ektim ondan habersiz kalbimin toprağına
Sevdamla suladım her an, bekledim fark etsin beni
Sevdayı söylemek lazım ya, habersiz yeşermedi
Söyledim güle suyunun nereden geldiğini
Senle hiç karşılaşmayacağım
Sonu sana çıkmayan yollar
Hiç üzerinde yürümediğin
Belki de yürümeyeceğin yollar
Üzerinde yürürken aklımda hep sen
Öksüz bir harfiyim ben alfabenin
Başlamayacak hiç bir mısra benle
Bilmeyecek hiç bir kimse
Boğazda düğümlenen tüm kelimelerin benle başladığını
Haykırıyorum aşkımı işte satırlara
Belki kuşlar duyar da cıvıldar sana
Belki rüzgâr duyar da fısıldar sana
Belki sevgim bulut olup yağmur olup yağar sana
Güneş doğar belki, ışıldar sevgimi sana
Hani o sevgimi yağdıran bulutların ardından
Zümrüdü Ankalar gerek kalbimin ötelerini görmeye
Yılkı atlar yetiştir oraya gitmeye
Hasretle döşeli yolları geçerek gel
Uğra bir kere olsun ne olur
Tılsımını anla sevmek dediğinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!