Nurettin Sevim Şiirleri - Şair Nurettin ...

Neslimi getiren toprak
Rabbim seni tesbih eder.
Tüm bitkiler yaprak, yaprak.
Her şey O’nu tesbih eder.

Gökyüzünde uçan kuşlar.

Hava ayaz mı ayaz, soğuk esiyor rüzgâr.
Kar doldurmuş diz boyu, üstelik tipi de var.

Baba elinde balta, bahçede odun kırar.
Evin samur kedisi camdan dışarı bakar.

Herkes garibe hor bakar.
Derdim ciğerimi yakar.
Gözyaşlarım durmaz akar.
Gözyaşımı silenim yok.

Allah dert vermesin ferde.

Maişet uğruna düşsem de derde.
Rızkımı arasam, gezsem her yerde.
Çalışmak gerektir elbet her ferde.
Nasipler dağılır, sabah seherde.

Çalışmak; Rezzak’ın önünde perde

Gel kardeşim bırak nazı.
İhmal etme, kıl namazı.
Aç elini, yap niyazı.
İhmal etme, kıl namazı.

Gönlünü aç sonsuz Nur’a

Sensin cihanı aydınlatan Nur.
Kurumuş sinemi ıslatan yağmur.
Seninle insanlık bulmuştur huzur.
‘Nur’un ile onurlandık Efendim.’

Issız çölde eşkiyalar gezerdi.

İslam’ın ilk emri “ oku” değil mi?
“Çin de bile olsa ara, bul ilmi.”
Diyen Peygamber’in sensin vekili.
Budur sendeki sır öğretmenim.

Ne güzel söylemiş hak Peygamber’im:

Benim derdim.
Benim derdim, benim derdim.
Dağlar kadar benim derdim.
Herkesin bir derdi varmış.
Derdi olan benim, derdim.

Bu dünya ki; etme bulma dünyası.
Kabul olur mazlumların duası.
Bozdun ise garip kuşun yuvası.
Senin de yuvanı bozarlar bir gün.

Doğduğun gün okunduysa ezanın.

Bismillah sırlı bir kelam.
Sırrını yazamaz kalem.
Onunla var olur âlem.
Önce diyelim Bismillah.

Bismillah kapıyı açar.