Nurdane Diken Şiirleri - Şair Nurdane Diken

Kısrakça sana koşar,durmayan duygularım,
Sen yoksan neye yarar? Sen olmalısın gülüm.
Varlığında haz buldum, bitiyor kaygılarım,
Sen yoksan neye yarar? Sen olmalısın gülüm!

Ey! sözleriyle sitemkâr olan sevgili,
Söyle! gökkubbeyi mi, sereyim ayaklarına
Ummanları mı, akıtayım yoluna
Yağmuru mu, indireyim tarlana
Söyle! ne yapayım, daha sana.

Hep, seni bekledim,
Yollarında kaldı, gözlerim.
Huzura eremedi ki, yüreğim.
Doğ artık, gönlüme güneş'im.

Açın be kardeşlerim, gözünüzü dört açın
Kuşatıldı Türkiye, çevrenize bir bakın.

Zalimlerin hamisi, Vatikan'da ölüyor

Bir roman yazdım,
Her satırında, sen varsın.
Açtım, her sayfayı,
Binbir mihnet,
Binbir acı,
Gördüm dünya'yı,

Sazımın tellerinde, mahurdan beste inler,
Son elemli bestemi, gözünde yaşla dinler
Mızrap tele değince, yürekte hüzün çınlar
Çakılmışsın sineme, söksemde sökülmüyor

Zehrini katre katre sen hep dağıtıyorsun
Sözlerin seni ele veriyor kaçıyorsun!
Kanım küsmüş tenime canımı dağlıyorsun
Sözlerin seni ele veriyor kaçıyorsun!

Kıramadılar seni, ezemediler
Bu yönsüzler
Bu sahtekârlar
Belki, bedenimi çiğnerler
Beni, benden ederler
Ruhuma zincir vuramazlar

Aşk kuşum uçtu yine, kondu gitti bir dala,
Naz salan güle bülbül, ahgerle aşkı sundu.
Bentlerinden taşarak, vuruldu güzel kula,
Yâr cana can olurum, aşkınla var olurum.

Bir gece bekliyorum,
Günâhlardan arınmış.
Bir sevgi bekliyorum,
Menfaate dayanmayan.
Bir dünya bekliyorum,
Sevgi türküsü, söyleyen.