Gün yüzüme döndü erken
Sen gecede kaldın
Mavim grilerde.
Gün yüzüne döndüm
Bugün gecende kal
Şiirsizliğimde gizli benim.
Tensel arzulardan ziyade
Tinimde gizli.
Aşk
Sensizliğimde gizli benim.
Şahsi duvarlardan ziyade
Günlerce, aylarca, yıllarca sürer
Bizim palyaçonun traji-komik hikayesi.
Güldürürken ağlamayı,
Ağlatırken güldürmeyi,
Gülmekten ağlatmayı
En iyi o bilir.
Ölürsem;
Kocaman bir çam ormanının,
Tam ortasına gömün beni.
Sakın ha, gözlerimi kapatmayın;
Hasretle acıyan gözlerimi.
Sabahın soğuk ışıklarıyla
Uyanıyor gökyüzüne sevdam
Kar yağmamış, yağmur yağmamış,
Dolu hiç yağmamış.
Buruk bir rüzgâr esiyor,
Ben benim.
Ama ben bana sahip değilim.
O halde yeni başlıyoruz!
Ben bendeyim.
Ama ben bana göre değilim.
Kar yağıyordu denizlere,
Sen vardın kürek yerine avuçlarımda.
Yosun kokuyordu, tuz kokuyordu sular
Teknemde bir ağ uskumru
Ve geceler vardı.
Geceler sensiz...
Güneşini, ağacının yapraklarına yaz,
Yaz ki kaynaşmış güzelliklerini doya doya koklayabileyim.
Mutluluğunu, sesinin tellerine yaz,
Yaz ki birlikteliklerini doya doya duyabileyim.
Nasılda büyümüş kalbindeki yara,
Nasırlaşmış...
Nasılda küçücüktü çocukluğunda oysa,
Büyümüş...
Kanatırlardı kalbindeki o küçücük yarayı
Babası hiç yanında olmayan küçük kızın.
Gözlerimde rüzgarlar
Masmavi fırtınalar
Düşünceler alabora
Söyler misin kimsin sen?
Beynim tırmalanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!