Noel Kafa Kütüklü Arafesine Bayram

Bire Mübarek..
Köprülerin saçaklarına,
Ve caddelerin yol kenarlarına eğilip dayanarak
Yılboyunca dolmuş birikmişlerini baktığı yere zaman duygusundan yoksun
Savuştuğu yabancılığa meskensiz mekansız sinmiş susmuş kusuntular boşaltırcasına
Noel sırasında rastlıyorsun en çok
Birbirine benzer yalnızlıkların bir araya gelişini
Koptuğu halden dilden bağdan ve kökten
Kafes kuşları misali görür görmez hayatındaki yarım canına ötüşürler ya
Belki merdiven başında
Belki merdiven dibinde
Belki buz dolabına yakın , çöp sepetine doğru bir yerde
Gösterişli pozuna uygun iyimser şirinceliklerden sonra hangi yollara gideceğini
Hangi sokaklara konacağını
Hangi dallara tutunacağını
Ve hangi kollara sarılıp, hangi posta kutularına atılacağını hiç mi hiç bilmeden
Usulca ilerleyip çaldığı zilde kapı açılıncaya kadar da hayalet olup bekleyen
Kilitli bir yol güzergahının
En çok tatil günlerinde ve bayram boşluklarında rastlıyorlar birbirine benzerlerini
Sona yaklaştıkça kısalalan adımlarla
Solmuş sararmış beniz ve yorgun nefeslerle ölüme yetecek kadar ne takat ne derman
Savuşup gidince etkisini yitiren narkozlanmış
Parçalı bulutlar gibidir yere yamaca düşen gölgeler
Hiç bir emek zahmet cesaret sorumluluktan kaçınmayıp da yere yola yamaca
Kendini yalnızlığıyla kanıtlayıp ele veren siparişleridir, ağıtlarla acılarla
İnsanların kendi hükmünden kökünü kurutup
Piyangosu çekilmiş kasaturanın ucundaki sustalıya rakip
Giden yahut kalan ömrünü buz gibi titreyen alkışlarla kutlayıp
Kızaklara koyarak fışkırmış hortlamış sessiz soğuk geçişleri peşpeşe
Dünyanın ayağını kazomaya her yıl , kendini tekrar ederek her sene
Eninde sonundaki dolup taşan fitii fitil İnfial

Aralık / 22