Buradayız;
Yalnız kalabalıkta.
Oturmak şöyle dursun,
Hepimiz ayakta.
Kıştayız;
Aşkımız matematik;
Yani dört işlem.
Çıkar, topla, çarp ve böl;
Hazır kağıt kalem...
Aşkımız edebiyat;
Bedenimi savaştırdım,
Yüreğimde senin yerin.
Yaklaşmakta adım adım;
Açık mavi gözlerin.
Çağırma beni yanına,
Gönlüne kar ve yağmur yağıyorsa,
Dikkat et! Islatmasın namluları.
Sevgililer ürkütsün seni, yoksa;
Putlarla korunuyor şehrin surları...
Ağlamam sanki utandıracak beni,
Yıllar sonra rasladı,
Eskiden sevdiği kadına..
Önce şaşırdı;
Dolaştı eli ayağına...
Bir şey söylemek istedi,
İnsan evladını doğurur, ama huyunu değil;
Günden güne bozulup, yozlaşmakta nesil...
Nerde, insan yutan dalgalar denizlerde;
Nemrutlar karşısında, İbrahim’ler nerde...
Gözlerinden pınar gibi,
Düğüm düğüm yaş sızardı.
En son biri baktı yüzüne,
Kulaklarına kadar kızardı...
Karşı pencerede ölü ışıklar,
Biz onun sadece şiirlerini değil, kendisini de çok seviyoruz...