Kapanmayan Yara
Nereye çarpsam sana çarpıyorum,
Saklı kaçışlarım hep sana varıyor.
Kapanmayan yaralarım var benim,
Sardıkça kanattım,
Kavgalı Gecelerin Sessizliği
Ben her gece acı çekmek zorunda mıyım,
Yürek dolusu sevgiyi, senden aldığım nefrete sarmak zorunda mıyım?
İçimde büyüyen özlemle bir an olsun dokunmak varken sana,
Kavga edip acı çekmek zorunda mıyım ben, her gece, her gün?
꧁☛𝘒𝘢𝘺𝘣𝘦𝘥𝘦𝘯𝘭𝘦𝘳 𝘒𝘶𝘭ü𝘣ü ☚꧂
Sevdik, olmadı, sevildik, yine olmadı,
Kader midir, yoksa bizim bahtımız mı karalı?
Buyurun hoş geldiniz kaybedenler kulübüne
Hatırlatın ara sıra içelim geçmişin yasını
Kaybolan Ben
Gecelerden korkardım eskiden,
Ama şimdi karanlığa esir gönlüm,
Neyin bedeli bu? Hangi günahın kefareti?
Ödüyorum, ödedikçe daha da eksiliyorum...
Kaybolmuş Umutlar
Ey Yar, karanlığın sarıp sarmaladığı gönlümde,
Bir umudun soğuk elleriyle kıstırılmış,
Seni beklemekten yorulmuş kalbim,
Kayboluş**
Sen beni anlamadın,
Anlayamadıkların içinde kayboldum ben.
Bir denizin derinliklerinde,
Sonsuz karanlığa gömüldüm, sessizce.
Kayıp Gece"
Gece, dört duvar arasında yankılanan bir sessizlikle sarıyor beni. Yıldızlar, karanlığın içindeki kaybolmuş umutlar gibi, parlamakta ama ulaşılmaz kalmakta. Düşlerim, bu derin sessizlikte kaybolurken, içimdeki boşluk daha da büyüyor. Her bir an, çaresizliğimi hatırlatıyor; sevdiğim her şeyin, her anının ne denli kırılgan olduğunu biliyorum.
Gecenin karanlığı, üzerime çöküyor. İçimdeki acı, bir gölge gibi dolaşıyor; her nefes, bir çığlık gibi patlıyor dudaklarımdan. Bu gece, kalbimde bir yara açmışım; sevginin yankıları hala dursa da, gürültüsü kaybolmuş gibi. Her şey, bir zamanlar anlamlı olan her şey, şimdi yalnızlığın soğuk duvarları arasında hapsolmuş durumda.
"Kayıp Yüzler"
*Bir gökyüzü daha var, üstümde,
Bulutlar içinde kaybolmuş umutlar,
Her biri bir sevda, bir hayal,
KAYIP ZAMANIN GÖLGELERİNDE
Susmuş saatlerin içinden geçiyorum,
Zamanın zincirlerine vurulmuş bir halde,
Kalemim avaz avaz, susmuş dilime inat.
Ne zaman yaşamıştım bu boş ve kırık hayatı?
KAYIP ZAMANIN GÖLGELERİNDE
Susmuş saatlerin içinden geçiyorum,
Zamanın zincirlerine vurulmuş bir halde,
Kalemim avaz avaz, susmuş dilime inat.
Ne zaman yaşamıştım bu boş ve kırık hayatı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!