Nilgün Sezer (Rüzgar Meleği) Şiirleri - ...

O ben değilim.
Gördüğünü sandığın,bildiğini sandığın değilim ben.
Göremezsin göz bebeklerimden sözlerimin altındaki manayı.
Çözemezsin aklındaki sözcüklerin dilinden.

Ruhumda esen rüzgarlar,

Kırmızı halılar serdim yüreğime,
Sen geleceksin diye.
Bütün yolları trafiğe kapadım,
Bir sen geçesin diye.

En seçkin şaraplarla donattım masamızı.

Seni öyle seveceğim ki sevgilim,
Bütün olumsuzluklara karşı çıkarak.
Seni öyle seveceğim ki sevgilim,
Senin korkularına gülücükler atarak.
Seni öyle seveceğim ki sevgilim,
Tüm insanlara örnek olarak kalacak.

Aşk, sadece istemekse, ben böyle bir aşk bilmiyorum.
Aşk,vermeden almak ise, ben bu aşkı istemiyorum.

Denizlere verdim gözyaşlarımı,taşsın diye.
Ruhum rüzgarlara tutsak,aşkı tatsın diye.
Binlerce yıllık azap aşk,bana hediye.

Kalbinin odacıklarına baktım dün gece.
Bir gürültü bir kıyamet vede kan.
Oysa seni ilk gördüğümde bana el sallayan.
O gülen yüzlü adam bumu dedim.
Tanınmıyor şimdi eli yüzü kan.

İşte yine buradayım yıllar sonra.
Nedenini anlıyamadığım bir kayboluşun sırrı burada yatıyor.
Tam burada batmıştı,enkazı suyun altında.
O anladımı neler olduğunu acaba?

Son anda neler düşünmüştü? Yok oluşu hissettiğinde.

Gözyaşlarımda açan nilüferler,
Gül yüzünün kızıllığında ürpermede
Senin için gökyüzüne uzanırken ellerim.
Leylaklar bile bu ters dönüşe,
Sitemle boyun bükmede...

Kar istiyorum.
Bembeyaz kar…
Her tarafi örtsün.
Pamuk yiginini andiran örtüsüyle.
Bütün kötülükleri örtsün,
Bütün acilari silsin, dondursun.

Çağların değişkenliği gibi,
Aşkın kanatları da büyür,görünmeden.
Zaman kostümüm değişir üzerimde,yeniden.
O büyüyle tütsülenen ruhum.
Acıyı ayırır,arındırır kendinden.

Ben,benliğimdeki beni arıyorum.
Bilen var mı?
Bir tatlı dile,bir çift göze kanıp
Beni terk eden,beni.

Ben,bende değilim bilen var mı?