Nilgün Sezer (Rüzgar Meleği) Şiirleri - ...

Şu siyah pelerininde yıldızlar olan,
Şu dalgalı,gece saçlı,derin bakışlı,gece gözlü.
Evet o,ayışığı saçan gözlerinden.
İşte geliyor,sonsuzluğu almış kollarına,
bana getiriyor.

Hani henüz hiç söylemediğin sözlerin vardı ya.
İçinde sakladığın ve övündüğün gizlerin.
Zirveninde üstündedir diye ezberlediğin.
Sessiz haykırışlarında hissedip, öfkelendiğin.

Susmak bazen erdemdir denir, hissettiğin öfkeyse eğer.

Yalnızlığım, kimi zaman cümbüş gibi bir kalabalıktır.
Binlerce renk, binlerce sözcük koşturur benimle.
Severim onu, hüzün yoktur yüzünde,giysilerinde.

Yalnızlığım, seninleyken ağlar bazen sevgisinden.
Sımsıkı sarılır sevgilisene, mutludur yine de.

Öyle bir günde gel ki, karlar kıskansın aydınlığımızı.
Öylesine tut ki elimi, ayrılık terk etsin diyarımızı.
Sürgün masalımız baharlarla buluşsun.
Soğuk iklimlerimiz yaza dönüşsün.

Gözyaşlarımızın pınarlarına ışıltılar doluşsun.

Ölsem aşkından.
Gözlerimden yaş yerine,kanım aksa söylemem.
Kıskançlık hançerleri,paramparça etse yüreğimi.
Tırnaklarım avuçlarımı kesse, söylemem.
Tek bir sözün için canımı versem.
Gezdiğin yerlerde izini sürsem, söylemem.

Saçların,saçların ışık saçıyor.
Sen onları sabrınla,sevginle ağarttın,
Gümüş ışıltılarla donattın anne.
Gözlerin,gözlerin yine yemyeşil parlıyor.
Zümrüt gözlerinle,bana ne güzel bakıyorsun anne.

Kaç sevgi topladın bak ceplerine.
Dünden kalan var mı ellerinde?
Yalnız mı yüreğin sor kendine.
Hayat tek kişilik yaşanmaz.

Yumruk kadar kalbin içine neler sığmaz,

Bir düş,bir öpüştür.
Sevgiliye bir sözdür.
Yüreğin yeminidir.
Aşk'ın kanıtıdır melantis.

Her gün dönüşümünde,
Gündüzün geceyi kollarıyla sardığı anda.
Karışır aklım alacakaranlığa.
Bir damla İstanbul,düşer avuçlarıma.

Yorgun ve solgun sallanır ordan oraya.

Ne onbeş yaşım umurumda,ne otuzbeşim.
Yirmili yaşlarda zannederdim bitmişim.
Kırk yaşımda bahar geldi ruhuma.
Geçmişimde,geleceğimde aydınlandı aklımda.

Ne karamsar yanım kaldı,ne de acabalarım.