Dünyayla birlikte dönüyor
Bildiğim bütün gerçekler, yalana
Miladına uzak zifirler
Giderken arkandan dökülen sözler
Bir daha hiç yan yana gelmediler
Yetim bıraktığın bir alfabenin
Gece bir şehrin içinden geçerken
Yabancı yalnızlıklara uzayan
Uzadıkça dönülmeyen yollardan
Bu güz günü ayazında üşüyen kalbine
Üzerimdeki son gün ışığını da verdim
Daha fazla ısın diye en uzun gecede
Ellerindeki kelimelerin,
Sustuğu kimsesiz zamanlarda
Derinleşen uçurumlarından,
Beyaz yamaçlı dağlarda
Havalanır göçmen kuşlar
Kanatlarında öğütler
Öğütülmemiş tek damla
Sılaya yabancılaşan
Tahta gurbet masalarda
Sırtı kırık deniz kabuklarına yaslı,
Yüzünde güneşi gölgeleyen bulutlar.
Ellerinde yılların sıcaklığı,
Kalbimde önceden ayrılmış yeri.
Denize karşı gidip gelmelerin,
Alıp giderken söylenmemiş olanları,
Aynı yerde duruyordu yaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!