Tufanlar geçse de ben ayakta kalmalıyım
Gönlüm iki dünyalı bir tuğbanın peşinde
Ben körler ülkesinde bir fener olmalıyım
Biz hayatın bizzat içinden geldik
Kundaklarda korunduk, boz mevsimde yetiştik.
Açlığı ve tokluğu, varlığı ve yokluğu yaşayarak öğrendik.
Yamaçlarda güçlendirdik kaslarımızı.
Kaybolarak bulduk yollarımızı.
Spor kompleksimiz olmadı hiç.
Erzurum canandır candır Erzurum.
Gönüllerde hüsn-ü zandır Erzurum.
Öksüze yetime anne kucağı,
Garip yolculara handır Erzurum.
Bir serhat şehridir kopmayan uçtur.
Doğru sözün çirkini kendini çok övmektir
Azgın nefsin kemali hakkıyla dövülmektir..
Bir rahmet doğuverdi âleme içimizden;
Bize bizden yakındı ikramdı Rabbimizden.
O bir dolunay gibi aydınlığı yansıttı,
Bitmez eskimez sözü daima hatırlattı.
Hayat yolculuğunun geçtiği her sokaktan,
Nasibini unutma ibret al her duraktan.
Her durak bir konaktır büyük konağa nispet,
Yakın ol fıtratına bakıp geçme ıraktan.
Selvi boylum tatlı dillim sevgilim
Hangi türkü duysam ben seninleyim
Sen kıvanç duyduğum tek ödülümsün
Benliğimi saran gonca gülümsün
Doyumsuz arzuların kahrını çekiyorum
Sönmeyen küllerimden alev püskürüyorum.
Kimbilir hangi tufan bekliyor yolumuzu
Hangi elem sarmalı kapımızı çalacak
Bir aydınlık halesi kaplarken ufkumuzu
Mevsim kışa çevirir karartır bahtımızı...
Geçici dostluklardan endişe duyuyorum
Kendimi tek secdede güvende buluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!