Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

KÜLLENEN ATEŞ

Karanlığa gark olduk, batınca güneşimiz
Terk-i diyar eyledi yârânımız, eşimiz
Nedamet yüreklerde paslı bir hançer gibi
Söndü heyecanımız, küllendi ateşimiz

SUSARAK BAĞIRDIM

İl'imden ettin beni, yerimde ağırdım ben
Hakikate pürdikkat, yalana sağırdım ben
Çağın asık yüzünü tırmaladıkça zaman...
Konuşanlara inat, susarak bağırdım ben

BURNUMUZUN DİBİNDEKİ IRAKLAR

Yolcusunu (g)özleyen nice duraklar gördüm
Burnumuzun dibinde nice ıraklar gördüm
Güle ulaşmak için dikenlere katlanan...
Ustalarını geçen nice çıraklar gördüm

YÜREK KUMBARASI

Mâzinin sızısı var kalbimin yarasında
Bir ömür böyle geçti, kaşla göz arasında
Elâlem tomar tomar para biriktirirken...

SÖZ OKLARI

Hayatın gayesini anlayamaz çokları
Emanet canlarıyla var sayarlar yokları
Hicran diken misali saplanır sinelere
Evvelâ yürekleri kanatır söz okları

HASRET IRMAĞI

Hasretin bir ırmaktır, denizlere karışır
Akıttığım gözyaşı çeşmelerle yarışır
Karakışın ardından bahar sabırsızlanır
Sevenler hep küs kalmaz, elbet bir gün barışır

İRFAN BAĞI

Gafletten kurtuluşa ermeye bak ey insan!
İrfan bağından güller dermeye bak ey insan!
Bu fena yol, yolcuyu hayırlara götürmez
Gittiğin uçurumu görmeye bak ey insan!

TENEŞİR

Puslanmasın kalp aynan; bırak nefreti, kini
Yediğin herzelerin sayısı geçti bini
Öldüğünü farz eyle, kılınıyor cenazen...
Bir anlık yatırıver teneşire kendini

BENLİK HEYKELLERİ

Benlik heykellerini kırana selâm olsun!
Aşk temelli bir dünya kurana selâm olsun!
Virgül gibi eğilen uzak dursun bizlerden
Elif misali dimdik durana selâm olsun

KABUKTAN ÖZE

Kabuğu aşamayan, özleri nasıl görsün?
Yokuşa katlanmayan, düzleri nasıl görsün?
"Göz görmez, akıl görür" demiş ulularımız
İdrâki kör olanın gözleri nasıl görsün?