Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Gamzeli yanağında dudak izim duruyor
Hicranın ağır yükü yaşlı kalbi yoruyor
Can acıtan sualler bulmuyor cevabını
Cevap beklediklerim sanki soru soruyor

Mutluluklar çok kısa, kelebek ömrü kadar
Hicranın kıymıkları yüreğimize batar
Zulmet ebedî değil, kışın ardı bahardır
Zifiri karanlığın ertesinde tan atar

Sen bende yaşadıkça ben de yaşayacağım
Senden gayri ne varsa çekip boşayacağım
Ahirete bıraktık güzelim kavuşmayı
Hicranın yarasını her gün kaşıyacağım

Öncelikler değişti, evveli ahir ettik
Açıldı sır sandığı, gizliyi zahir ettik
Bazen dağları deldik, bazen düştük çöllere
Dünya hicran yurdudur, vuslatı tehir ettik

Hicret tevhit şulesi, tabuları yıkmaktır
Zifiri karanlıktan aydınlığa çıkmaktır

Hicret iman güneşi, ümidin çerağıdır
Vahdetin gül çeşmesi, hakikat durağıdır

Ayağımız çıplak, yollarımız kor
Bu ne garip dünya, anlamak çok zor!
Bu rezil rüyayı gel de hayra yor!
Ar damarlarından pislik akıyor
Hüseyin sandığım Yezid çıkıyor

Tanımak müşkül seni, göz şaşkın gönül şaşkın
Mutluluklar tamtakır, hüzünler bini aşkın
Mâzideki günleri mumla arar dururum
Kılcal damarlarımda pıhtılaşıyor aşkın

Şiir yaydan çıkan ok, şeytanın kör taşıdır
Efkârın meyvesidir, kırgın gönül aşıdır
Yüreğin çatlağından sızan âb-ı hayattır
Şiir biraz hüzündür, biraz da gözyaşıdır

Limandan uzaklaşır hüzün yüklü bir gemi
Hasret çekilmez olur koyulaştıkça demi
Yaşanmış saymıyorum sensiz geçen günleri
Kalbim döşeğin olsun, bir ömür uyu emi!

Ben köhne değirmendim, sen dönen çarkım oldun
Farkım yoktu kimseden, sen geldin farkım oldun
Verdiğin her ne varsa hepsini aldın geri
Oyun havası idin, hüzzam bir şarkım oldun