Neyleyim 6 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

NEYLEYİM 6
Yüzü adam ruhu, vicdanı leşler,
Suratını asar oldu neyleyim.
Akraba denilen arsız kalleşler,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Yüreğinde saklı kini gösterip,
İftira ederek ortamı gerip,
Utanmaz köpekler el ele verip,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Akraba kılıklı, çiyan, akrepler,
Kinle perçinlenmiş, nursuz merkepler,
Edepsiz, ahlaksız, hayasız,
tipler,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Yalınız kalmasın diye urlada,
Getirdik besledik yeşil tarlada,
Karnını doyuran eşek barlada,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Dışarıda her bir haltı yiyerek
On bir yılın kini vardı diyerek,
Kara yılan libasını giyerek,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Yıllarca çirkeflik harcını karıp,
Gönülü hatırı ortadan yarıp,
Adımızı rüşvetçiye çıkarıp,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Riyakarlık maskesiyle süslenip,
Atamızın sofrasında beslenip,
Merkep gibi dışarıda seslenip,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Hakaret eyleyip eniğin biri,
Rüşvet yedin diyip ileri geri,
Konuşa konuşa arsız serseri
Evimizi basar oldu neyleyim.

Dışarıda her bir haltı yiyerek,
Şirret libasını üste giyerek
Avradın terk etti seni diyerek
Evimizi basar oldu neyleyim.

Edebi hayayı ay'a yollayıp,
Sinsi sinsi gözetleyip kollayıp,
Deyyuslukta ibliside sollayıp,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Bir hamleyle söndürerek yıldızı,
Kapımın öbünde alarak hızı
Küfür hakaretle arsız'ın kızı,
Evimizi basar oldu neyleyim.

Borç aldı vermedi oğlu hileyi,
Yaparak kuruttu gülü laleyi,
Müçtehit'e vermek üzre çileyi,
Evimizi basar oldu neyleyim.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk şairi