Neyleyim 4 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

NEYLEYİM 4
Eremeden bahtiyarlık çağıma,
Hazan vurdu bostanıma bağıma,
Temmuz sıcağında gönül dağıma,
Kar yağdı, erimez oldu neyleyim.

Ben mi afalladım, o mu kül yutmaz,
Ayağım yürümez, ellerim tutmaz,
Gündüz rahat vermez, gece uyutmaz,
Elem geldi beni buldu neyleyim.

Aklım selim, fikrim sempatizandı,
Bu nasıl fırtına nasıl hazandı,
Vardı bedenime kadar uzandı,
Zülüfüme aklar doldu neyleyim.

Mevlâ yazmış galu beladan beri,
Takdir etmiş,Yüreğime kederi,
O nedenle bedenimin her yeri,
Marazdan sarardı soldu neyleyim.

Zannetme ki kaderimle barıştım,
Her safhada çile ile yarıştım,
Müçtehit olarak, gam'a karıştım,
Endişe saçımı yoldu neyleyim.
İsmet Murat
(Müçtehit)