Nevzat Uçar Şiirleri - Şair Nevzat Uçar

Önce gözlerindeki hüzünden
Yüzündeki,
Mahcup ve kekremsi gülüşünden
Yüreğine bağlarken yüreğimi
Sen benim son sevdam olacaksın diyerek
Sevdim seni.

Tut'ki,
Aniden bir heyecan sarmış tenimi
Bir sıcaklık yürümüş yüreğimden
Beynime doğru.
Tut'ki,
Henüz görmeden gözlerini

Seni sevmeye başladığımda
İçimdeki tüm isyanlarım sona ermesi gibi,
Yapayalnız gecelerimin bitmesi
Ve..Güneşin yüreğime değmesi gibi
Yağmurun toprakla dans etmesi gibi
Bütün aldanışların,riyakarlıkların

Aylardır düşünüyorum,
Seni benden aniden koparan
...Nasıl bir korku,
Ya da nasıl bir ruh haliydi.?
Öyle umursamadan,
Senden sonra boynu bükük kalan

Hani aniden bir Offf çekersin
Tutmaz sanırsın dizlerini titrersin ya.
..Öyle bir bakıştır ki o..
Çekip hançerini vurur yüreğine
Kabuk tutmuş yaraların sökülür
İçinde uçuşur kelebekler..

Bu Şiir,
Hiç kimse için yazıldı.
Bir ara canımdan çok sevmiş olsam bile
Şimdilerde hiç kimse olan,
Gözlerinde gördüğüm sevdası büyülü
İçindeki mutsuzluğu,

İki ağzı da keskin,
Bıçak sırtı bir sevdaydı.
Sonu olmayan,
Yolu çıkmaz bir sevda.
Kapalıydı yürek pencerem oysa
Biteviye kanıyor,

Geleceğim diyorsun,
Az kaldı sabırlı ol
Çok yakında geleceğim diyorsun.
Kor alevlerde yanan yüreğinden demleyerek
Yüreklere bir İnci tanesi gibi
Satır satır dökülen o dizeleri yazan

Bakma öyle ara sıra
Esip gürlediğime.
Öfekelendim sanıp da
Asıp dökme gül yüzünden gülücükleri.
Anlatılması uzun,
Hikayesi acı bir yoldan geliyorum.

Nasıl geldinse apansız,
Öylesine gitmelisin zamansız.
..Gidişin keder ve hüzün vermemeli
Sarsılmamalıyım karşında
Dimdik durmalı başım.
Ve..ben sevda yangınlarında yanmamalıyım